Język staro-wysoko-niemiecki

Althochdeutsch
Obszar	Niemcy i inne
Liczba mówiących	Język wymarły
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki indoeuropejskie; Języki germańskie; Języki zachodniogermańskie; Język staro-wysoko-niemiecki;
Status oficjalny
język urzędowy	-
Organ regulujący	-
Kody języka
Kod ISO 639-1↗	-
Kod ISO 639-2↗	goh
Kod ISO 639-3↗	goh
IETF	goh
Glottolog	oldh1241
SIL	-
	Występowanie
	; Przybliżony zasięg kontynentalnych języków zachodniogermańskich na początku X wieku: język staro-holenderski język staro-wysoko-niemiecki język staro-fryzyjski język starosaksoński
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Słownik języka staro-wysoko-niemieckiego; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język staro-wysoko-niemiecki (niem. Althochdeutsche Sprache), in. język staro-górno-niemiecki – najstarsza forma języka niemieckiego.

Język staro-wysoko-niemiecki wyodrębnił się z grupy języków zachodniogermańskich ok. 500 r. na terenie obecnej południowej i środkowej RFN w wyniku procesu zwanego drugą przesuwką germańską (zob. prawo Grimma). Na obecnym obszarze północnych Niemiec proces ten nie miał miejsca i rozwinął się tam odrębny język dolnoniemiecki.

Najstarsze zabytki języka staro-wysoko-niemieckiego sięgają połowy wieku VIII, aczkolwiek istnieje również pewna liczba napisów runicznych w starszym futharku z wieku VI.

Język staro-wysoko-niemiecki zapisywany był alfabetem łacińskim, który został jedynie nieznacznie zmodyfikowany w celu przystosowania go do staro-wysoko-niemieckiego systemu fonetycznego.

Literatura staro-wysoko-niemiecka obejmuje przede wszystkim teksty religijne, tłumaczenia Biblii, nieliczne utwory poetyckie i użytkowe.

Zobacz też

[:3-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s Kod ISO 639-3

[:1-2] Uznawany za osobny język z kodem ISO 639-1

[:4-3] Nie mylić z językiem lotaryńskim (oïl)

[:2-4] Kod ISO 639-2

[A]

[B]

[C]

[D]

pragermański †*
wschodniogermańskie †	burgundzki † gocki † wandalski †
zachodniogermańskie	afrikaans angielski staroangielski † średnioangielski † wczesny nowoangielski † dolnoniemiecki starosaksoński † średnio-dolno-niemiecki † fryzyjski jidysz luksemburski longobardzki † niderlandzki warianty: flamandzki holenderski południowogeldryjski limburski niemiecki staro-wysoko-niemiecki † średnio-wysoko-niemiecki † wczesno-nowo-wysoko-niemiecki † nowo-wysoko-niemiecki pensylwański plautdietsch scots wilamowski
północnogermańskie	duński elfdalski farerski islandzki jämtlandzki norn † norweski bokmål nynorsk riksmål pranordyjski † staronordyjski † starogotlandzki † szwedzki

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Język staro-wysoko-niemiecki

Zobacz też

Media użyte na tej stronie