Język sursurunga
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 3 tys. (1991) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | sgz | ||
| IETF | sgz | ||
| Glottolog | surs1246 | ||
| Ethnologue | sgz | ||
| WALS | sur | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język sursurunga – język z podrodziny języków oceanicznych z wielkiej rodziny języków austronezyjskich.
Używa go kilka tysięcy osób na obszarze dystryktu Namatanai na wyspie Nowa Irlandia w Papui-Nowej Gwinei[1].
Język sursurunga jest znany z tego, że ma aż pięć liczb gramatycznych. Oprócz liczby pojedynczej, liczby mnogiej, a także liczby podwójnej występuje także liczba potrójna i liczba poczwórna. Jednak w przypadku liczby potrójnej i poczwórnej, które występują tylko w zaimkach, wskazują one na minimum trzy lub minimum cztery obiekty, a nie dokładnie trzy lub cztery (tak jak liczba podwójna wskazuje dokładnie dwa)[2].
Przypisy
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sursurunga, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-12] (ang.).
- ↑ Greville G. Corbett: Number. Cambridge Textbooks in Linguistics, 2000. ISBN 0-521-64016-4. (ang.).