Język sybeński
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 30 tys. (2000) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | sjo | ||
| IETF | sjo | ||
| Glottolog | xibe1242 | ||
| Ethnologue | sjo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język sybeński (sibeński, sibo, xibe) – najliczniejszy z wymierających języków rodziny tunguskiej (około 30 tys. użytkowników, blisko 200 tys. ludności etnicznej), używany w chińskim regionie autonomicznym Sinciang[1].
Przypisy
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Xibe, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-11] (ang.).
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).