Język toaripi
| Obszar | prowincja Gulf (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 23 tys. (1977)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | tqo | ||
| IETF | tqo | ||
| Glottolog | toar1246 | ||
| Ethnologue | tqo | ||
| WALS | toa | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język toaripi, także: elema wschodni, melaripi, motumotu – język papuaski używany w prowincji Gulf w Papui-Nowej Gwinei. Według danych z 1977 r. posługuje się nim 23 tys. osób[1].
Serwis Ethnologue wyróżnia trzy dialekty: kaipi (melaripi), toaripi (moripi-iokea, moveave), sepoe[1]. Nazwa toaripi pochodzi od nazwy wsi. Motumotu to nazwa nadana przez grupę etniczną Motu[2].
Był stosowany jako lingua franca do celów ewangelizacyjnych[3].
Jest jednym z języków elema(ang.), które to bywają łączone z językami transnowogwinejskimi, jednakże taki związek nie został dostatecznie udowodniony[4].
Sporządzono opis jego gramatyki[4]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Toaripi, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas, Texas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Alfred Cort Haddon: Reports of the Cambridge Anthropological Expedition to Torres Straits .... CUP Archive, 1901, s. 333. [dostęp 2022-08-02]. (ang.)
- ↑ Craig Volker. What are “church lingua franca” in PNG?. „The National”, 2018-11-02 (ang.). [dostęp 2022-08-14]. [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14].
- ↑ a b Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–195, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. [dostęp 2022-08-14]. (ang.)