Język tolai
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 81 tys.[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-3↗ | ksd | ||
IETF | ksd | ||
Glottolog | kuan1248 | ||
Ethnologue | ksd | ||
WALS | tla | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tolai, także: kuanua[2][3], gunantuna[1][3][4], tuna[1][3] – język austronezyjski używany na półwyspie Gazelle w Papui-Nowej Gwinei. Jest upowszechniony również na pobliskich terenach Nowej Brytanii i Nowej Irlandii[2]. Posługuje się nim 81 tys. osób[1].
Był wykorzystywany jako lingua franca w działalności misjonarskiej[5]. Dawniej bywał określany jako „język nowobrytyjski”[3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Kuanua, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Routledge Library Editions: Linguistics Mini-set A General Linguistics. Routledge, 2021, s. 196. ISBN 978-1-134-75000-9. [dostęp 2021-08-19]. (ang.).
- ↑ a b c d Pacific Linguistics. T. 17–23. Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1970, s. 24. [dostęp 2022-08-24]. (ang.).
- ↑ Holger Jebens: After the Cult: Perceptions of Other and Self in West New Britain (Papua New Guinea). New York: Berghahn Books, 2013, s. 49. ISBN 978-0-85745-798-1. OCLC 426817300. [dostęp 2022-08-24]. (ang.).
- ↑ Craig Volker. What are “church lingua franca” in PNG?. „The National”, 2018-11-02. [dostęp 2022-08-14]. [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14]. (ang.).