Język tonsea
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 90 tys. (1989) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | txs | ||
| IETF | txs | ||
| Glottolog | tons1240 | ||
| Ethnologue | txs | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tonsea – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Północny w Indonezji, na północ od języka tondano[1]. Należy do grupy języków filipińskich[2].
Według danych z 1989 roku posługuje się nim 90 tys. osób. Dzieli się na kilka dialektów: airmadidi, kalabat atas, kauditan, likupang, maumbi[2][3].
Liczba użytkowników maleje pod wpływem presji j. malajskiego miasta Manado[2].
Powstały pewne publikacje poświęcone temu językowi. Sporządzono skrótowe opisy jego gramatyki, istnieje także słownik (Tonsea-Nederlandsch woordenboek met Tonsea register)[3]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy
- ↑ Christopher J. Moseley, Ronald E. Asher: Atlas of the world’s languages. Wyd. 2. London: Routledge, 2007, s. 149. ISBN 978-0-415-31074-1. [dostęp 2022-08-16]. (ang.).
- ↑ a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tonsea, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (ang.).
- ↑ a b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Tonsea. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-17)]. (ang.).