Język tsotsil
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 350 tys. | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
język urzędowy | Język narodowy w Meksyku | ||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-3↗ | tzo | ||
IETF | tzo | ||
Glottolog | tzot1259 | ||
Ethnologue | tzo | ||
WALS | tzo | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tsotsil, tzotzil (wymowa: cocil) – język należący do grupy języków tseltalskich[1] z rodziny języków majańskich, używany przez około 350 tys. osób (według ostatniego spisu powszechnego z roku 2005) w meksykańskim stanie Chiapas, zwłaszcza w okolicach miasta San Cristóbal de las Casas. Od czasu podboju hiszpańskiego zapisywany jest pismem łacińskim, wcześniej używano skomplikowanego systemu glifów, wspólnego dla języka tzotzil i tzeltal, poświadczonego m.in. przez inskrypcje na kamieniach w Palenque i Toniná.
Główne dialekty
Język tzotzil posiada kilka odmian dialektalnych, uważanych przez Ethnologue za odrębne języki. Najważniejsze z nich to:
- Tzotzil z Chamula – tzc[2]
- Tzotzil z Zinacantán – tzz[3]
- Tzotzil z San Andrés Larráinzar – tzs[4]
- Tzotzil z Huixtán – tzu[5]
- Tzotzil z Ch'enalho' – tze[6]
- Tzotzil z Venustiano Carranza – tzo[7]
System fonetyczny i ortografia
Samogłoski
Przednie | Centralne | Tylne | |
---|---|---|---|
Przymknięte | i [i] | u [u] | |
Średnie | e [e̞] | o [o̞] | |
Otwarte | a [ä] |
Spółgłoski
Dwuwargowe | Dziąsłowe | Podniebienne | Tylnojęzykowe | Języczkowe | Gardłowe | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
normalne | implozyjne | normalne | ejektywne | normalne | ejektywne | normalne | ejektywne | normalne | ejektywne | normalne | ||
Zwarte | p [p] | b' [ɓ] | t [t] | t' [t'] | k [k] | k' [k'] | ' [ʔ] | |||||
Zwarto-szczelinowe | tz [ʦ] | tz' [ʦ’] | ch [ʧʰ] | ch' [ʧ’] | ||||||||
Szczelinowe | s [s] | x [ʃ] | j [x] | h [h] | ||||||||
Nosowe | m [m] | n [n] | ||||||||||
Płynne | l [l] r [r] | |||||||||||
Półsamogłoski | y [j] |
W roku 1999 w ramach reformy ortograficznej języka tzotzil, przeprowadzonej przez C.E.L.A.L.I. (Centro de Lengua, Arte y Literatura Indígena), wprowadzono preferowany zapis „ts” zamiast dotychczasowego „tz”, co pozwala na bardziej spójny zapis dźwięków tego języka, usuwając literę „z”. Oznacza to, że również nazwa języka powinna być zapisywana od tej pory jako „tsotsil”.
Przypisy
- ↑ Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 147, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Ethnologue report for language code: tzc
- ↑ Ethnologue report for language code: tzz
- ↑ Ethnologue report for language code: tzs
- ↑ Ethnologue report for language code: tzu
- ↑ Ethnologue report for language code: tze
- ↑ Ethnologue report for language code: tzo
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).