Język tulehu
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 19 tys. (1987) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-3↗ | tlu | ||
IETF | tlu | ||
Glottolog | tule1244 | ||
Ethnologue | tlu | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tulehu, także souw amana teru („język trzech wsi”)[1] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, w czterech wsiach na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy Ambon[2].
Według danych z 1987 roku posługuje się nim blisko 19 tys. osób. Każda ze wsi ma swój własny dialekt: tulehu, liang, tengah-tengah, tial[2].
Należy do grupy kilku języków wyspy Ambon, które nie zostały całkowicie wyparte przez lokalny malajski[3]. Według Ethnologue jego znajomość jest w zaniku, komunikują się w nim wyłącznie osoby dorosłe[2].
Przypisy
- ↑ Angel G. Angelov, David F. Marshall: Overcoming Minority Language Policy Failure: The Case for Bulgaria and the Balkans. Mouton de Gruyter, 2006, s. 186. [dostęp 2021-08-19]. (ang.).
- ↑ a b c David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Tulehu, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Scott Paauw: Ambon Malay. W: Susanne Maria Michaelis, Philippe Maurer, Martin Haspelmath, Magnus Huber, Melanie Revis (red.): The survey of pidgin and creole languages. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104. ISBN 978-0-19-969143-2. OCLC 813856192. (ang.).