Język udehejski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 100 (2010) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | ude | ||
| IETF | ude | ||
| Glottolog | udih1248 | ||
| Ethnologue | ude | ||
| GOST 7.75–97 | удэ 705 | ||
| WALS | udh | ||
| SIL | ude | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język udehejski (udegejski) – prawie wymarły język tunguski z grupy południowej używany w dalekowschodniej Rosji[1].
Dialekty
- chungari
- chor
- aniuy
- samarga
- bikin
- iman
- kur-urmi
Przypisy
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Udihe, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-12] (ang.).