Język ulczyjski

нани / ульча, nani / ulcza
Obszar

Rosja (Kraj Chabarowski)

Liczba mówiących

150 (2010)

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulującynieregulowany
UNESCO5 krytycznie zagrożony↗
Ethnologue8a umierający↗
Kody języka
Kod ISO 639-3↗ulc
IETFulc
Glottologulch1241
Ethnologueulc
GOST 7.75–97уль 725
WALSulc
SILulc
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ulczyjski (olcza) – zagrożony wymarciem język z rodziny tunguskiej, używany w Kraju Chabarowskim w Rosji[1].

Alfabet

Alfabet ulczyjski został wprowadzony w końcu lat 80. XX wieku i od tamtego czasu nie uległ zmianom[2]:

А а(Ā ā)Б бВ вГ гД дД’ д’Е е
(Ē ē)Ё ё(Ё̄ ё̄)Ж жЗ зИ и(Ӣ ӣ)Й й
К кЛ лМ мН нН’ н’Ӈ ӈО оО̄ о̄
П пР рС сТ тУ у(Ӯ ӯ)Ф фХ х
Ц цЧ чШ шЩ щЪ ъЫ ыЬ ьЭ э
(Э̄ э̄)Ю ю(Ю̄ ю̄)Я я(Я̄ я̄)

W nawiasach zawarto litery nieuwzględnione w alfabecie, ale używane w piśmie.

Przypisy

  1. ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ulch, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-21] (ang.).
  2. ↑ Dieczuli K. F., Siem. Ł. I. Buwarʹ dla 1 kłassa ulczskich szkoł. Petersburg, 2001
Języki ałtajskie
turkijskie
mongolskie
tunguskie