Język wolio
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 65 tys. (2004) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | wlo | ||
| IETF | wlo | ||
| Glottolog | woli1241 | ||
| Ethnologue | wlo | ||
| WALS | wlo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wolio, także: baubau[1][2], buton (a. butung)[2] – język austronezyjski używany na wyspie Buton w Indonezji. Według danych z 2004 roku posługuje się nim 65 tys. osób, mieszkańców prowincji Celebes Południowo-Wschodni[2].
Jego użytkownicy zamieszkują również inne regiony kraju (ich liczebność jest nieznana). Nazwa Buton odnosi się zarówno do tego języka, jak i grupy etnicznej Wolio. Poza regionem Buton to ogólna nazwa różnych grup ludności z prowincji Celebes Południowo-Wschodni. Czasami ludność Wolio jest mylnie utożsamiana z Badżawami (Bajau)[2].
Udokumentowano jego gramatykę i słownictwo[1]. Istnieją opracowania gramatyczne: The Wolio Language: Outline of Grammatical Description and Texts (1952)[3], Struktur bahasa Wolio (1983)[4], Wolio: introduction and wordlist (1995)[5] oraz słowniki: Kamus Wolio – Indonesia (1985)[6], Kamus Bahasa Wolio: (Wolio-English-Indonesian) (1987)[7].
Rozwinął piśmiennictwo na bazie alfabetu arabskiego. Historyczny język sułtanatu Baubau[2].
Na obszarach miejskich jest wypierany przez język indonezyjski. Na terenach wiejskich pozostaje w użyciu również wśród najmłodszego pokolenia[2].
Przypisy
- ↑ a b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Wolio. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-04)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Wolio, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Johannes Cornelis Anceaux, The Wolio Language: Outline of Grammatical Description and Texts, The Hague: N.V. Re Nederlandse Boek-en Steendrukkerij, 1952, OCLC 220568613 (ang.).
- ↑ Husen Abas i inni, Struktur bahasa Wolio, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1983, OCLC 561289707 (indonez.).
- ↑ J.C. Anceaux, Charles E. Grimes, René van den Berg, Wolio: introduction and wordlist, [w:] Darrell T. Tryon (red.), Comparative Austronesian dictionary: an introduction to Austronesian, Berlin–New York: Mouton de Gruyter, 1995 (Trends in Linguistics. Documentation [TiLDOC] 10), s. 573–584, DOI: 10.1515/9783110884012.1.573, ISBN 978-3-11-088401-2, OCLC 896406022 (ang.).
- ↑ Husen Abas, Shaidy, Lukmanulhakim Jaya, Kamus Wolio-Indonesia, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1985, OCLC 610031863 (indonez.).
- ↑ Johannes C. Anceaux, Wolio dictionary : (Wolio - English - Indonesian) = Kamus bahasa Wolio, Dordrecht: Foris Publications, 1987, ISBN 90-6765-214-8, OCLC 231952617 (ang.).