Język xiang
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | ok. 40–50 milionów | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-1↗ | zh | ||
Kod ISO 639-2↗ | chi | ||
Kod ISO 639-3↗ | hsn | ||
IETF | hsn | ||
Glottolog | xian1251 | ||
Ethnologue | hsn | ||
GOST 7.75–97 | кит 315 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język xiang, język hunański – jeden z języków chińskich, używany głównie w prowincji Hunan, a także w części prowincji Guangdong, Syczuan i regionu autonomicznego Guangxi. Uważany za odmianę pośrednią między dialektami mandaryńskimi i wu, ale jest mało zrozumiały dla użytkowników tych odmian języka chińskiego[1].
Przypisy
- ↑ Chinese, Xiang, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2010-12-16] (ang.).
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).