Języki oskijsko-umbryjskie

Języki oskijsko-umbryjskie
Obszar	starożytne południe i centralna część Włoch
Użytkownicy	Samnici, Umbrowie
Klasyfikacja genetyczna	języki indoeuropejskie języki italskie języki oskijsko-umbryjskie; ;
Kody rodziny językowej
Glottolog	sabe1249
	Występowanie
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki oskijsko-umbryjskie – grupa języków italskich (w ramach rodziny języków indoeuropejskich), które używane były przez plemiona Samnitów i Umbrów, po czym zostały wyparte przez łacinę wraz ze wzrostem potęgi i znaczenia Starożytnego Rzymu. Języki te rozwinęły się w pierwszej połowie I wieku p.n.e. do początku I wieku naszej ery. Informacje na temat języków oskijsko-umbryjskich pochodzą głównie z inskrypcji np. z tablic iguwińskich, głównie w dwóch językach: oskijskim i umbryjskim^[1], wciąż jednak istnieją pewne oskijsko-umbryjskie zapożyczenia językowe w łacinie.

Przypisy

D.Q. Adams, J.P. Mallory: The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World. Oxford University Press, 2006. ISBN 0-19-928791-0. OCLC 139999117. (ang.).