Języki wschodniogermańskie
| ||
Liczba mówiących | język wymarły | |
Klasyfikacja genetyczna | języki indoeuropejskie
| |
Podział | • język burgundzki † • język gocki † | |
Kody rodziny językowej | ||
---|---|---|
ISO 639-5 | gme | |
Glottolog | east2805 | |
Występowanie | ||
![]() Zasięg języków wschodniogermańskich około 1 roku n.e. języki wschodniogermańskie | ||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Języki wschodniogermańskie – grupa wymarłych języków indoeuropejskich z germańskiej rodziny językowej. Jedyny wschodniogermański język znany z tekstów to gocki[1]. Inne języki z tej grupy to wandalski i burgundzki.
Uważa się, że plemiona wschodniogermańskie opuściły Skandynawię i osiedliły się nad Odrą i Wisłą w latach 600–300 p.n.e., skąd w latach około 300–500 n.e., w czasie wielkiej wędrówki ludów, wyruszyły w głąb Cesarstwa Rzymskiego.
Język gocki był w użyciu na Krymie do XVIII wieku.
Przypisy
- ↑ Adams i Mallory 2006 ↓, s. 19.
Bibliografia
- D.Q. Adams, J.P. Mallory: The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World. Oxford University Press, 2006. ISBN 0-19-928791-0. (ang.)
|
Media użyte na tej stronie
Autor: AKAKIOS, Licencja: CC BY-SA 2.5
The distribution of the primary Germanic dialect groups in Europe around AD 0-100: