Języki zachodnioczadyjskie – gałąź afroazjatyckiej rodziny języków czadyjskich. Zaliczają się do niej 73 języki, używane w Nigerii, między innymi hausa, będący lingua franca Afryki Zachodniej (używany jest także w Nigrze, Wybrzeżu Kości Słoniowej, Kamerunie, Ghanie, Beninie, Burkina Faso, Togo i Sudanie).
Według klasyfikacji Paula Newmana z 1990 roku języki zachodnioczadyjskie dzielą się na dwie podgałęzie[1]:
H. Jungraithmayr wydzielił dwie gałęzie podrodziny języków zachodnioczadyjskich (1981)[2]:
| podrodzina zachodnioczadyjska | |
|
Przypisy
- ↑ Stanisław Piłaszewicz: Języki czadyjskie. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1998, s. 51. ISBN 83-86483-55-5.
- ↑ Stanisław Piłaszewicz: Języki czadyjskie. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1998, s. 53. ISBN 83-86483-55-5.
Bibliografia
- Stanisław Piłaszewicz, Języki czadyjskie, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 1998, s. 50-52 i nast.
| Języki zachodnioczadyjskie A | | Grupa hausa | |
|---|
| Grupa bole | | Podgrupa bole | - bole
- bele
- bure
- kirifi
- deno
- galambu
- gera
- kubi
- geruma
- maha
- ngamo
- karekare
|
|---|
| Podgrupa tangale | - kanakuru (dera)
- kholok
- kuszi
- kupto
- kwaami
- njam
- pero
- pija-kwonczi
- tangale
|
|---|
|
|---|
| Grupa angas | | Podgrupa angas | - angas
- czip
- czakfem-muszere
- dżorto
- kofjar
- mupun
- pjapun
- sura
- goemaj
- koenoem
- montol
- tal
|
|---|
| Podgrupa gerka | |
|---|
|
|---|
| Grupa ron | | Podgrupa ron | - bokkos
- daffo-butura
- ron
- karfa
- kulere
- mundat
- sza
- szagawu
|
|---|
Podgrupa
fjer-tambas | |
|---|
|
|---|
|
|---|
| Języki zachodnioczadyjskie B | | Grupa bade | - bade
- duwaj
- ngizim
- aujokawa†
- szira†
- teszenawa†
|
|---|
Grupa wardżi
(północne bauczi) | |
|---|
Grupa saja
(południowe bauczi) | | Podgrupa boghom | - boghom
- laar (kir-balar)
- mangas
|
|---|
| Podgrupa guruntum | |
|---|
| Podgrupa barawa | - saja
- dass
- gedżi
- polczi
- zeem
- zari
|
|---|
|
|---|
|
|---|