J-2 Polonez

J-2 Polonez
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Konstruktor

Jarosław Janowski

Typ

samolot amatorski

Konstrukcja

drewniana

Załoga

1

Historia
Data oblotu

22 sierpnia 1977

Dane techniczne
Napęd

Trabant

Moc

30 KM

Wymiary
Rozpiętość

7 m

Długość

4,87 m

Wysokość

1,35 m

Powierzchnia nośna

7 m2

Profil skrzydła

NACA 23015

Masa
Własna

105 kg

Startowa

235 kg

Osiągi
Prędkość maks.

160 km/h

Prędkość przelotowa

120 km/h

Prędkość minimalna

60 km/h

Prędkość wznoszenia

3 m/s

Długotrwałość lotu

3 h

Rozbieg

100 m

Dobieg

50 m

Doskonałość maks.

11

J-2 Polonez – amatorski samolot ultralekki konstrukcji Jarosława Janowskiego. Z powodów proceduralnych zarejestrowany jako motoszybowiec.

Historia

Jarosław Janowski ok. 1977 roku, na bazie J-1 Prząśniczka, opracował swój drugi projekt. W założeniach miała to być prosta konstrukcja, możliwa do wykonania przy użyciu podstawowych narzędzi stolarskich i ślusarskich. Przy opracowaniu rysunków projektowych pomagał konstruktorowi Andrzej Wiśniewski z Instytutu Lotnictwa. W założeniach prace przy konstrukcji Poloneza wymagały 800 godzin pracy wykwalifikowanego stolarza.

Model konstrukcji był badany w tunelu aerodynamicznym Politechniki Warszawskiej. Konstruktor opublikował plany samolotu w Polsce oraz poza granicami kraju. Ok. 200 egzemplarzy dokumentacji samolotu zostało zakupionych przez osoby zainteresowane jego skonstruowaniem. W Polsce pierwszy egzemplarz zbudował Józef Leniec ze Szczecinka, który oblatał go 22 sierpnia 1977 roku.

W 1988 roku budowę J-2 rozpoczął Józef Fiuk, który wprowadził kilka modyfikacji do pierwotnego projektu. Poprawiona została ergonomia kabiny, dodana została stalowa kratownica kadłuba do której zostało zamontowane dwukołowe podwozie. Wzmocniono wręgi kadłuba co usunęło drgania kadłuba wywoływane pracą silnika[1].

Konstrukcja

Jednomiejscowy wolnonośny średniopłat z silnikiem ze śmigłem pchającym.

Kadłub o konstrukcji podłużnicowej, całkowicie drewnianej, przekładkowej. Pokrycie wykonane ze sklejki, wypełnienie ze styropianu. Kabina pilota zakryta. Tablica przyrządów wyposażona w prędkościomierz, wariometr, chyłomierz poprzeczny, wysokościomierz i wskaźnik temperatury głowic silnika. Pilot miał też do dyspozycji busolę. Przyrządy sterownicze składały się z pedałów i drążka na którym znajdowała się dźwignia hamulców.

Płat dwudzielny o obrysie prostokątnym, jednodźwigarowy, kryty sklejką i płótnem, wyposażony w lotki. Napęd lotek mieszany linkowo-popychaczowy

Usterzenie w układzie T. Statecznik pionowy o obrysie ukośnym stanowił integralną część kadłuba, usterzenie wysokości płytowe. Konstrukcja drewniana, pokrycie stateczników wykonane z drewna, sterów z płótna. Napęd steru kierunku linkami, steru wysokości mieszany linkowo-popychaczowy.

Podwozie stałe, pierwotnie jednotorowe, amortyzowane stalowym resorem. W kolejnych egzemplarzach zastosowano podwozie trzypunktowe z kółkiem ogonowym. Kółko ogonowe sprzężone ze sterem kierunku w celu ułatwienia manewrowania na ziemi.

Silnik umieszczony za kabiną pilota ze stałym, drewnianym śmigłem pchającym o średnicy 1,06 m. Osadzony na łożu stalowym przymocowanym do wręgi piątej. Znane konstrukcje zbudowane w Polsce były wyposażone w zmodyfikowany silnik od samochodu Trabant o mocy 22 kW (30 KM) lub Walter „Mikron III”.

Malowanie

Cała konstrukcja pomalowana na biało, z czerwonymi pasami na bokach kadłuba, usterzeniu pionowym i górnej powierzchni skrzydeł. Po obu tronach kadłuba znajdował się napis J-2 POLONEZ, za kabiną pilota Experimental.

Przypisy

  1. ↑ Skrzydlata Polska 20'1988 ↓, s. 2.

Bibliografia

Polskie szybowce i motoszybowce po 1945 roku
Instytut Szybownictwa
Szybowcowy
Zakład Doświadczalny
Szybowce zakładów PZL
Politechnika Warszawska
Margański & Mysłowski
Zakłady Lotnicze
Inni wytwórcy

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
J-2 Polonez 1.png
J-2 Polonez przed startem