Jaakko Tallus

Jaakko Tallus

(c) Roland Tanglao, CC BY 2.0
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1981 Lieksa
Klub	Lieksan Hiihtoseura
Wzrost	165 cm
Debiut w PŚ	8 marca 1997, Lahti (38. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	3 stycznia 1999, Schonach (2. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	3 stycznia 1999, Schonach (2. miejsce – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Igrzyska olimpijskie złoto Salt Lake City 2002 Sztafeta srebro Salt Lake City 2002 Gundersen brąz Turyn 2006 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Sapporo 2007 Sztafeta brąz Lahti 2001 Sztafeta brąz Val di Fiemme 2003 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Sankt Moritz 1998 Sztafeta złoto Štrbské Pleso 2000 Sztafeta srebro Karpacz 2001 Sprint srebro Karpacz 2001 Sztafeta srebro Karpacz 2001 Gundersen Zakończenie kariery: 2010 rok

Jaakko Tapio Tallus (ur. 23 lutego 1981 r. w Lieksa) – fiński narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, trzykrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jaakko Tallus pojawił się w lutym 1997 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Canmore. Zajął tam indywidualnie 12. pozycję, a wraz z kolegami zajął szóste miejsce w zawodach drużynowych. Miesiąc później, 8 marca 1997 roku w Lahti, zadebiutował w Pucharze Świata zajmując 38. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Jako że nie zdobył punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Podczas mistrzostw świata juniorów w Sankt Moritz w 1998 roku zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Wyczyn ten Finowie powtórzyli także dwa lata później, na mistrzostwach juniorów w Štrbskim Plesie. W sezonie 1997/1998 startował w Pucharze Świata B, zajmując 44. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Pierwsze punkty Pucharu Świata zdobył 3 stycznia 1999 roku w niemieckim Schonach, równocześnie pierwszy raz stając na podium. Zajął wtedy drugie miejsce w Gundersenie, wyprzedził go tylko Norweg Bjarte Engen Vik. W sezonie 1998/1999 wystartował jeszcze raz, zajmując siódme miejsce w Štrbskim Plesie. W latach 2000-2007 nie opuszczał czołowej piętnastki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2001/2002, który ukończył na czwartej pozycji. Trzykrotnie stawał na podium: 13 stycznia w Ramsau był trzeci w starcie masowym, 1 marca tą sama pozycję zajął w Gundersenie, a 15 marca 2002 roku w Oslo był drugi w zawodach metodą Gundersena. W lutym 2002 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie Finowie w składzie: Jari Mantila, Jaakko Tallus, Hannu Manninen i Samppa Lajunen zdobyli drużynowe mistrzostwo olimpijskie. Był to pierwszy drużynowy złoty medal w kombinacji w historii startów Finów na igrzyskach. Prowadzili już po konkursie skoków i prowadzenia tego w biegu nie oddali, chociaż ich przewaga nad drugimi w zawodach Niemcami zmalała z 44 sekundy na starcie do 7.5 sekundy na mecie. Indywidualnie Jaakko wygrał skoki w Gundersenie, jednak na trasie biegu został wyprzedzony przez Lajunena i ostatecznie zdobył srebrny medal. Dobrze zaprezentował się także w sprincie. Po skokach był trzeci i do biegu przystąpił ze stratą 18 sekund do prowadzącego Lajunena. W walce o brązowy medal lepszy okazał się jednak Austriak Felix Gottwald, który wyprzedził Fina o zaledwie 5.6 sekundy.

Rok wcześniej, na mistrzostwach świata w Lahti Tallus wraz z Mantilą, Manninenem i Lajunenem zdobył brązowy medal w drużynie. Indywidualnie był dziesiąty w Gundersenie oraz czwarty w sprincie, gdzie w walce o podium lepszy okazał się Niemiec Ronny Ackermann. W 2001 roku wziął także udział w mistrzostwach świata juniorów w Karpaczu, gdzie zdobył trzy srebrne medale: w sprincie, w Gundersenie oraz w konkursie drużynowym. W 2003 roku wspólnie z Manninenem, Lajunenem i Jounim Kaitainenem zdobył kolejny drużynowy brązowy medal podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme. Trzecie miejsce zajmowali już po skokach, tracąc około minuty do wyprzedzających ich Austriaków i Niemców. Straty do liderów nie odrobili, jednak obronili trzecią pozycję przed Norwegami. Indywidualnie zaprezentował się słabiej, zajmując miejsca w drugiej dziesiątce.

Mimo iż w zawodach pucharowych spisywał się słabiej niż w sezonie 2001/2002, reprezentował Finlandię na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 2005 roku oraz rok później na igrzyskach olimpijskich w Turynie. W Niemczech fińscy kombinatorzy nie zdobyli żadnego medalu. W zawodach drużynowych po skokach Finowie znaleźli się na czwartej pozycji, za Norwegią, Austrią i USA. W biegu wyprzedzili Amerykanów, jednak jeszcze szybsi okazali się reprezentanci Niemiec, którzy zepchnęli Finów z podium. Indywidualnie Jaakko był ósmy w Gundersenie, a w sprincie zajął 12. pozycję. Finowie spisali się lepiej na Igrzyskach w Turynie. Wspólnie z Anttim Kuismą, Anssim Koivurantą i Hannu Manninenem wywalczył tam brązowy medal. Po skokach drużyna fińska przegrywała z Niemcami, Austrią i Rosją, jednak dobra postawa w biegu umożliwiła Finom wyprzedzenie Rosjan i zdobycie medalu. Ostatecznie stracili tylko 11,5 sekundy do drugich na mecie Niemców. Podobnie jak w Oberstdorfie Jaakko indywidualnie medalu na igrzyskach nie zdobył, w obu konkurencjach zajmując piąte miejsce.

Ostatnie sukcesy Fin osiągnął w sezonie 2006/2007. W drugiej części cyklu, 3 lutego 2007 roku w Zakopanem po raz pierwszy w tym sezonie i zarazem ostatni w karierze stanął na podium, zajmując drugie miejsce w starcie masowym. W pozostałych pucharowych startach w większości przypadków plasował się w drugiej dziesiątce, co dało mu 13. lokatę w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku wspólnie z Koivurantą, Manninenem i Janne Ryynänenem zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Finowie wygrali konkurs skoków i prowadzenia już nie oddali. Wystąpił także w zawodach metodą Gundersena, zajmując jedenaste miejsce.

Tallus startował do końca sezonu 2009/2010, jednak nie zdobył już żadnego trofeum. Był między innymi ósmy w drużynie i dziewiąty w starcie masowym na mistrzostwach świata w Libercu w 2009 roku. Podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver w 2010 roku Tallus indywidualnie plasował się poza czołową trzydziestką, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce w konkursie drużynowym. Po zakończeniu sezonu 2009/2010 postanowił zakończyć karierę. Łącznie w zawodach Pucharu Świata siedmiokrotnie stawał na podium, ale nigdy nie wygrał - czterokrotnie był drugi, a trzy razy zajmował trzecie miejsce.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
2.	9 lutego	2002	Salt Lake City	Gundersen K-90/15 km	39:11,7	+24,7	Samppa Lajunen
1.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Sztafeta K-90/4x5 km[1]	48:42,2	-	-
4.	21 lutego	2002	Salt Lake City	Sprint K-120/7,5 km	16:40,1	+45,8	Samppa Lajunen
5.	11 lutego	2006	Pragelato	Gundersen HS106/15 km	39:44,6	+17,3	Georg Hettich
3.	15 lutego	2006	Pragelato	Sztafeta HS134/4x5 km[2]	49:52,6	+26,8	Austria
5.	21 lutego	2006	Pragelato	Sprint HS134/7,5 km	18:29,0	+29,1	Felix Gottwald
38.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47,1	+2:38,0	Jason Lamy Chappuis
7.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km[3]	49:31,6	+2:21,5	Austria
32.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32,9	+3:23,2	Bill Demong

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
10.	15 lutego	2001	Lahti	Gundersen K-90/15 km	39:26,7	+3:02,6	Bjarte Engen Vik
3.	20 lutego	2001	Lahti	Sztafeta K-90/4x5 km[4]	48:54,1	+19,4	Norwegia
4.	24 lutego	2001	Lahti	Sprint K-116/7,5 km	19:40,3	+35,1	Marko Baacke
13.	21 lutego	2003	Val di Fiemme	Gundersen K-95/15 km	37:54,2	+2:37,0	Ronny Ackermann
3.	24 lutego	2003	Val di Fiemme	Sztafeta K-95/4x5 km[5]	47:23,9	+15,5	Norwegia
20.	28 lutego	2003	Val di Fiemme	Sprint K-120/7,5 km	18:47,8	+1:24,4	Johnny Spillane
8.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56,2	+52,8	Ronny Ackermann
4.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[6]	49:45,5	+1:09,5	Norwegia
12.	27 lutego	2005	Oberstdorf	Sprint HS137/7,5 km	20:15,6	+1:14,6	Ronny Ackermann
1.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km[7]	49:14,9	-	-
11.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+2:14,6	Ronny Ackermann
9.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	276,0 pkt	-25,0 pkt	Todd Lodwick
18.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22,3	+2:27,2	Todd Lodwick
8.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km[8]	48:32,3	+4:59,1	Japonia
39.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36,6	+2:24,4	Bill Demong

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
12.	12 lutego	1997	Canmore	Gundersen K-89	?	?	Roman Perko
6.	14 lutego	1997	Canmore	Sztafeta K-89/3x5 km	?	?	Francja
1.	23 stycznia	1998	Sankt Moritz	Sztafeta K-95/4x5 km[9]	?	-	-
8.	25 stycznia	2000	Štrbské Pleso	Gundersen K90/15 km	28:53,1	+1:38,1	Aleksiej Cwietkow
1.	27 stycznia	2000	Štrbské Pleso	Sztafeta K-90/3x5 km[10]	56:52,3	-	-
2.	31 stycznia	2001	Karpacz	Sprint K-90/5 km	?	?	David Kreiner
2.	3 lutego	2001	Karpacz	Sztafeta K85/4x5 km[11]	?	?	Niemcy
2.	2 lutego	2001	Karpacz	Gundersen K-90/10 km	?	?	Norihito Kobayashi

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1996/1997: -
• sezon 1997/1998: 68.
• sezon 1998/1999: 29.
• sezon 1999/2000: 14.
• sezon 2000/2001: 14.
• sezon 2001/2002: 4.
• sezon 2002/2003: 15.
• sezon 2003/2004: 15.
• sezon 2004/2005: 13.
• sezon 2005/2006: 12.
• sezon 2006/2007: 13.
• sezon 2007/2008: 37.
• sezon 2008/2009: 28.
• sezon 2009/2010: 33.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	3 stycznia 1999	Schonach	Gundersen K90/15 km	?	2.	+1:46,2	Bjarte Engen Vik
2.	26 lutego 2000	Chaux-Neuve	Gundersen K90/15 km	42:06,2	2.	+1:09,9	Samppa Lajunen
3.	10 marca 2000	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	3.	+2:02,0	Bjarte Engen Vik
4.	13 stycznia 2002	Ramsau	Start masowy K90/10 km	27:56,8	3.	+21,3	Felix Gottwald
5.	1 marca 2000	Lahti	Gundersen K116/15 km	40:56,2	3.	+43,8	Samppa Lajunen
6.	15 marca 2002	Oslo	Gundersen K115/15 km	37:33,8	2.	+17,0	Ronny Ackermann
7.	3 lutego 2007	Zakopane	Start masowy HS134/10 km	239,4 pkt	2.	-17,4 pkt	Hannu Manninen

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1996/1997: 55.
• sezon 1997/1998: 44.
• sezon 1998/1999: ?

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	8 grudnia 1998	Taivalkoski	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
2.	10 grudnia 1998	Taivalkoski	Sprint K90/7,5 km	?	3.	?	Aleksiej Barannikow
3.	12 grudnia 1998	Vuokatti	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
4.	15 grudnia 1998	Vuokatti	Sprint K90/7,5 km	?	1.	-	-

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1999: 7.
• 2001: 7.
• 2002: 13.
• 2004: 53.
• 2007: 17.
• 2008: 10.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	29 sierpnia 2001	Winterberg	Gundersen K80/14 km	?	1.	-	-
2.	29 lipca 2008	Taivalkoski	Gundersen HS137/15,8 km	29:32,5	2.	+0,5	Mario Stecher

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.)

Przypisy