Jacco Eltingh
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1970 |
| Wzrost | 188 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1988 |
| Zakończenie kariery | 1998 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 4 |
| Najwyżej w rankingu | 19 (6 lutego 1995) |
| Australian Open | QF (1995) |
| Roland Garros | 4R (1994) |
| Wimbledon | QF (1995) |
| US Open | 2R (1993, 1995) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 44 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (16 stycznia 1995) |
| Australian Open | W (1994, 1998) |
| Roland Garros | W (1995, 1998) |
| Wimbledon | W (1998) |
| US Open | W (1994) |
Jacco Folkert Eltingh (ur. 29 sierpnia 1970 w Heerde) – holenderski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 6 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
Występy w gronie profesjonalistów rozpoczął w roku 1988, a zakończył w 1998 roku[1].
W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje kategorii ATP World Tour. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł na Wimbledonie 1995, osiągając ćwierćfinał, w którym przegrał z Andre Agassim.
W grze podwójnej doszedł do 60 finałów rozgrywek ATP World Tour, z czego 44 wygrał. Triumfował we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, dwukrotnie w Australian Open i French Open i raz na Wimbledonie i US Open. Dwa razy był również najlepszy w zawodach Tennis Masters Cup. Swoje największe sukcesy odnosił głównie w parze z Paulem Haarhuisem.
Eltingh startował także w grze mieszanej, zostając finalistą Wimbledonu 1992 razem z Miriam Oremans.
W latach 1992–1998 Eltingh występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Grał w kadrze głównie jako deblista, ale zaliczył również sześć pojedynków singlowych. Łączny bilans występów Holendra w Pucharze Davisa wynosi 10 zwycięstw i 6 porażek.
Eltingh, razem z Haarhuisem, uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Holendrzy przegrali w półfinale z parą Todd Woodbridge–Mark Woodforde, a w meczu o trzecie miejsce nie sprostali Niemcom Davidowi Prinosilowi i Marcowi-Kevinowi Goellnerowi[2].
W rankingu gry pojedynczej Eltingh najwyżej był na 19. miejscu (6 lutego 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (16 stycznia 1995). Łącznie na szczycie listy deblowej znajdował się przez 63 tygodnie.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 21 czerwca 1992 | Manchester | Trawiasta |  MaliVai Washington | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 2 maja 1993 | Atlanta | Ceglana | Bryan Shelton | 7:6(1), 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Chuck Adams | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) |  Andriej Olchowski | 7:6(1), 2:6, 6:4 |
Gra mieszana (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Miriam Oremans |  Łarysa Sawczenko-Neiland Cyril Suk | 6:7(2), 2:6 |
Gra podwójna (44–16)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 29 września 1991 | Palermo | Ceglana | Tom Kempers |  Emilio Sánchez Javier Sánchez | 3:6, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 6 października 1991 | Ateny | Ceglana | Mark Koevermans | Menno Oosting Olli Rahnasto | 5:7, 7:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 27 października 1991 | Guarujá | Twarda | Paul Haarhuis | Bret Garnett Todd Nelson | 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 4. | 10 listopada 1991 | Birmingham | Dywanowa (hala) |  Paul Wekesa |  Ronnie Båthman Rikard Bergh | 7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 5. | 30 sierpnia 1992 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 10 stycznia 1993 | Kuala Lumpur | Twarda | Paul Haarhuis | Henrik Holm Bent-Ove Pedersen | 7:5, 6:3 |
| Finalista | 1. | 17 stycznia 1993 | Dżakarta | Twarda | Paul Haarhuis |  Diego Nargiso Guillaume Raoux | 6:7, 7:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 7. | 7 lutego 1993 | San Francisco | Twarda (hala) | Scott Davis | Patrick McEnroe Jonathan Stark | 6:1, 4:6, 7:5 |
| Finalista | 2. | 14 lutego 1993 | Memphis | Twarda (hala) | Paul Haarhuis |  Todd Woodbridge Mark Woodforde | 5:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 8. | 16 maja 1993 | Rzym | Ceglana | Paul Haarhuis |  Wayne Ferreira Mark Kratzmann | 6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 9. | 1 sierpnia 1993 | Hilversum | Ceglana | Paul Haarhuis | Hendrik Jan Davids Libor Pimek | 4:6, 6:2, 7:5 |
| Zwycięzca | 10. | 3 października 1993 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Jonas Björkman Lars-Anders Wahlgren | 7:5, 4:6, 7:6 |
| Finalista | 3. | 24 października 1993 | Pekin | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Paul Annacone Doug Flach | 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 11. | 14 listopada 1993 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jan Apell Jonas Björkman | 6:1, krecz |
| Zwycięzca | 12. | 28 listopada 1993 | Johannesburg | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 7:6, 7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 29 stycznia 1994 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Paul Haarhuis |  Byron Black Jonathan Stark | 6:7, 6:3, 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 14. | 20 lutego 1994 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jim Grabb Jared Palmer | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 4. | 27 lutego 1994 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis |  Jeremy Bates Jonas Björkman | 4:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 15. | 21 marca 1994 | Miami | Twarda | Paul Haarhuis |  Mark Knowles Jared Palmer | 7:6, 7:6 |
| Finalista | 5. | 24 lipca 1994 | Stuttgart | Ceglana | Paul Haarhuis | Scott Melville Piet Norval | 6:7, 5:7 |
| Finalista | 6. | 21 sierpnia 1994 | New Haven | Twarda | Paul Haarhuis |  Grant Connell Patrick Galbraith | 4:6, 6:7 |
| Finalista | 7. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis | Jan Apell Jonas Björkman | 4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 16. | 10 września 1994 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 17. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Lars-Anders Wahlgren | 6:0, 7:5 |
| Zwycięzca | 18. | 9 października 1994 | Sydney | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark | 6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 19. | 6 listopada 1994 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark | 3:6, 7:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 20. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | David Adams Andriej Olchowski | walkower |
| Finalista | 8. | 26 lutego 1995 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jim Grabb Jonathan Stark | 6:7, 7:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 21. | 30 kwietnia 1995 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis |  Luis Lobo Javier Sánchez | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 22. | 10 czerwca 1995 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Magnus Larsson | 6:7, 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 23. | 25 czerwca 1995 | Halle | Trawiasta | Paul Haarhuis | Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski | 6:2, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 24. | 15 października 1995 | Tokio | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis |  Jakob Hlasek Patrick McEnroe | 7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 25. | 29 października 1995 | Essen | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Cyril Suk Daniel Vacek | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 26. | 12 listopada 1995 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith | 3:6, 6:2, 7:6 |
| Finalista | 9. | 27 listopada 1995 | Eindhoven | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith | 6:7, 6:7, 6:3, 6:7 |
| Finalista | 10. | 7 stycznia 1996 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:7, 3:6 |
| Finalista | 11. | 8 września 1996 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:4, 6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 27. | 20 października 1996 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Olivier Delaître Guillaume Raoux | 6:3, 7:5 |
| Finalista | 12. | 27 października 1996 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Sébastien Lareau Alex O’Brien | 6:3, 4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 28. | 3 listopada 1996 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 6:4, 4:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 29. | 5 stycznia 1997 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis | Patrik Fredriksson Magnus Norman | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 30. | 9 marca 1997 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Libor Pimek Byron Talbot | 7:6, 6:4 |
| Finalista | 13. | 27 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Donald Johnson Francisco Montana | 6:7, 6:2, 6:7 |
| Zwycięzca | 31. | 22 czerwca 1997 | Rosmalen | Trawiasta | Paul Haarhuis | Trevor Kronemann David Macpherson | 6:4, 7:5 |
| Finalista | 14. | 5 lipca 1997 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7(4), 6:7(7), 7:5, 3:6 |
| Zwycięzca | 32. | 24 sierpnia 1997 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis | Dave Randall Jack Waite | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 33. | 28 września 1997 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Jean-Philippe Fleurian Maks Mirny | 6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 34. | 2 listopada 1997 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Rick Leach Jonathan Stark | 6:2, 7:6 |
| Finalista | 15. | 18 stycznia 1998 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 35. | 31 stycznia 1998 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonas Björkman | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:2, 7:6 |
| Zwycięzca | 36. | 1 marca 1998 | Filadelfia | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | David Macpherson Richey Reneberg | 7:6, 6:7, 6:2 |
| Zwycięzca | 37. | 8 marca 1998 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Neil Broad Piet Norval | 7:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 38. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | Paul Haarhuis | Ellis Ferreira Rick Leach | 7:5, 6:0 |
| Zwycięzca | 39. | 26 kwietnia 1998 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 40. | 6 czerwca 1998 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:3, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 41. | 4 lipca 1998 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 2:6, 6:4, 7:6, 5:7, 10:8 |
| Zwycięzca | 42. | 9 sierpnia 1998 | Amsterdam | Ceglana | Paul Haarhuis |  Dominik Hrbatý Karol Kučera | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 43. | 30 sierpnia 1998 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis | Chris Haggard Jack Waite | 6:3, 6:2 |
| Finalista | 16. | 8 listopada 1998 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis |  Mahesh Bhupathi Leander Paes | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 44. | 22 listopada 1998 | Hartford | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:4, 6:2, 7:5 |
Przypisy
- ↑ Jack Cavanaugh, TENNIS; Eltingh Concludes His Career With One More Doubles Title, „The New York Times”, 23 listopada 1998, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-03-01] (ang.).
- ↑ Jacco Eltingh Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-16] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-08-13] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flaga Finlandii
.svg)
.svg)
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.