Jacek Bartoszcze
 generał brygady pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 sierpnia 2005 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | szef Wojsk Lotniczych, zastępca szefa Szkolenia Sił Powietrznych. |
| Odznaczenia | |
    | |
Jacek Bartoszcze (ur. 14 października 1961 w Bełżycach[1]; zm. 20 sierpnia 2005 w Nadrybiu Dworze[1]) – generał brygady pilot Wojska Polskiego.
Życiorys
Jego dziadek Paweł Bartoszcze był żołnierzem AK, po wojnie został wywieziony przez NKWD do łagru, gdzie spędził trzy lata[2]. Maturę uzyskał w liceum zawodowym w Lublinie w 1981 roku[3]. W 1985 roku ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą w Dęblinie[1], w 1993 r. Akademię Obrony Narodowej, w 1994 r. studia podyplomowe w Akademii Wojennej Sił Powietrznych (Air War College) w Maxwell [1] a w 2002 r. odbył w Maxwell roczne studia operacyjno-strategiczne[3].
Służbę rozpoczął w 40 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego w Świdwinie [4], następnie w 1986 roku służył w 8 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego. Powrócił do Świdwina, gdzie 27 września 1989 roku został mianowany na stanowisko zastępcy dowódcy eskadry, a 28 stycznia 1991 r. na dowódcę eskadry[3].
14 grudnia 1994 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 40 plm-b, a od 1 października 1994 jego dowódcy. 3 lutego 1999 roku został zastępcą szefa Oddziału Zabezpieczenia Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej[3].
Od 28 kwietnia 2000 roku dowodził 2 Brygadą Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu[4]. 30 sierpnia 2002 roku objął stanowisko asystenta szefa sztabu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej[3], od listopada 2003 roku pełnił funkcję szefa Wojsk Lotniczych i zastępcy szefa Szkolenia Sił Powietrznych [4]. Był pierwszym polskim pilotem, który w 1997 roku zasiadał za sterami F-16[4].
15 sierpnia 2005 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na stopień generała brygady [5].
Pięć dni po nominacji generalskiej zginął w katastrofie samolotu turystycznego RV-6 na zlocie lotniczym w Nadrybiu Dworze koło Łęcznej[2]. Wraz z nim śmierć poniósł belgijski przedsiębiorca Karel Peeraer, właściciel samolotu i lądowiska w Nadrybiu[2]. Według ustaleń, przyczyną był błąd w pilotażu polegający na wprowadzeniu samolotu w głęboki zakręt na niebezpiecznie małej wysokości i prędkości lotu zbliżonej do krytycznej, bez zwiększania mocy silnika, co spowodowało przeciągnięcie samolotu. Nie udało się ustalić, który z członków załogi pilotował samolot przed wypadkiem[2].
Został pochowany w Babinie, z zachowaniem ceremoniału wojskowego[1][4].
Awanse
- podporucznik - 1985,
- porucznik - 1988,
- kapitan - 1992,
- major - 1996,
- podpułkownik - 1999,
- pułkownik - 2002,
- generał brygady - 2005.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (2004)[6]
- Brązowy Krzyż Zasługi (1997)[7]
- Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"[1]
- Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Babin: Pogrzeb śp. generała brygady pil. Jacka Bartoszcze. ordynariat.wp.mil.pl, 24 sierpnia 2005. [dostęp 2010-12-30].
- ↑ a b c d JM: Ostatni lot generała. rp.pl, 24 marca 2006. [dostęp 2011-01-13].
- ↑ a b c d e Gen. bryg. pil. Jacek Bartoszcze (1961-2005). „Lotnictwo”. 9/05, s. 7, wrzesień 2005. Warszawa: Magnum-X Sp. z o. o.. ISSN 1732-5323. OCLC 749496804.
- ↑ a b c d e Uroczystości pogrzebowe gen. bryg. pil. Jacka Bartoszcze. www.wp.mil.pl, 25.08.2005.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 121
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 69, poz. 678
Media użyte na tej stronie
Orzeł Wojsk Lądowych RP
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".
Naramiennik "Generała brygady" Sił Powietrznych RP (OF-7).
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".