Jacek Bendykowski

Jacek Bendykowski
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1967
Gdańsk

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Stanowisko

prezes Fundacji Gdańskiej (od 2016), przewodniczący klubu PO w sejmiku województwa pomorskiego (2006–2018)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Strona internetowa

Jacek Karol Bendykowski (ur. 29 kwietnia 1967 w Gdańsku[1]) – polski samorządowiec, działacz społeczny i prawnik. Radny Rady Miasta Gdańska III kadencji. Radny Sejmiku Województwa Pomorskiego II, III, IV i V kadencji. Od 2016 prezes Fundacji Gdańskiej[2].

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Syn Jana (inżyniera elektryka) i Genowefy z domu Kwidzińskiej (inżynier budownictwa wodnego). Jest absolwentem szkoły podstawowej nr 52 w Gdańsku[1], oraz II Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. W 1992 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W 1993 rozpoczął aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych, zakończoną w 1996 wpisaniem na listę radców prawnych. Jego kariera zawodowa zaczęła się jeszcze przed ukończeniem studiów w 1990, wtedy rozpoczął pracę w Spółdzielni Pracy Doradca, w której pracował jako stażysta prawnik. W latach 1991–1992 zasiadał na stanowisku kierownika sekcji prawnej w Sejmiku Samorządowego Województwa Gdańskiego. W latach 1992–1993 był prawnikiem w rozgłośni Radio Plus. W 1993 rozpoczął pracę w Biurze Prawników Lexim jako prawnik, a od 1996 radca prawny. W 1998 został wspólnikiem w Biurze Prawników Lexim, które przekształciło się w Kancelarię Radców Prawnych Misiewicz, Mosek i Partnerzy. Od 2002 był wiceprezesem Fundacji Gdańskiej. 4 lipca 2016 został prezesem Fundacji Gdańskiej. Jest członkiem rad nadzorczych: Agencji Rozwoju Pomorza (od 2019), Gdańskiej Oficyny (od 2013)[3] oraz GAiT.

Działalność polityczna i społeczna

Działalność opozycyjna

W 1983 wstąpił do Ruchu Młodej Polski[4], w późniejszych latach był członkiem Konwentu Gdańskiego. Od 1986 był zaangażowany w tworzenie niezależnych stowarzyszeń akademickich. Był członkiem związku Akademickiego VERBUM, w którym, był m.in. wiceprezesem, a następnie prezesem. Był jednym z pięciu członków Studenckiej Grupy Negocjacyjnej, podczas majowych protestów studenckich w 1988. W 1988 został członkiem Ogólnopolskiego Parlamentu Studentów, w którym do 1991 był członkiem prezydium. Był członkiem Rady Krajowej Szkolnictwa Wyższego, oraz współautorem pierwszej demokratycznej ustawy o szkolnictwie wyższym z 1990.

Działalność w polityce zagranicznej

Był członkiem European Democrat Students (obecnie młodzieżówki Europejskiej Partii Ludowej)[5]. W latach 1993–1995 był wiceprezesem EDS. Od 1995 był wiceprezesem European Young Conservatives (Europejscy Młodzi Konserwatyści), w latach 1998–2001 wiceprezes International Young Democrat Union (Międzynarodowa Unia Młodych Demokratów). W latach 1998–2002 członek Biura Politycznego European Peoples Party najpierw w imieniu SKL, następnie w imieniu PO.

Działalność w polityce krajowej

Zasiadał we władzach krajowych: Koalicji Republikańskiej (1991–1992), Partii Konserwatywnej (1992–1996), Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego (1997–2001) i Platformy Obywatelskiej (od 2003). Jako członek SKL (1997–2002), pełnił funkcję sekretarza spraw zagranicznych. W latach 1997–2001 był prezesem Młodych Konserwatystów Akcji Wyborczej Solidarność. W 1998 wystartował w wyborach samorządowych do Rady Miasta Gdańska z ramienia AWS, otrzymując mandat[1]. W radzie był przewodniczącym koła SKL i wiceprzewodniczącym klubu AWS. Był członkiem Komisji ds. Samorządu i Ładu Publicznego oraz Komisji Rewizyjnej RMG. W latach 1999–2004 był przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych Unii Metropolii Polskich. Od 2002 jest członkiem Platformy Obywatelskiej. W 2002 wystartował do Sejmiku Województwa Pomorskiego z listy PO-PiS, otrzymując 1926 głosów i nie dostał się do sejmiku[6]. W 2004 ubiegał się bezskutecznie o mandat posła do Parlamentu Europejskiego jako lider listy Platformy Obywatelskiej w okręgu kujawsko-pomorskim[7]. W 2005 objął zwolniony mandat radnego sejmiku. W 2006 z listy PO uzyskał reelekcję, otrzymując 3878 głosów[8]. Reelekcje otrzymał również w 2010 (otrzymał 6815 głosów[9]) i 2014 (otrzymał 4575 głosów[10]). W latach 2006–2018 był przewodniczącym klubu PO w sejmiku. W 2006 został delegatem do Związku Województw Rzeczypospolitej Polskiej (od 2010 do 2015 należał do jego zarządu). W 2018 nie uzyskał reelekcji do sejmiku[11].

Odznaczenia

W 2012 na podstawie postanowienia Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[12].

Życie prywatne

Od 2001 żonaty z Agatą z domu Woynowską, jest ojcem Marii (ur. 2004)[5].

Przypisy

  1. a b c Nota biograficzna na stronie stowarzyszenia Rajcy Gdańscy. [dostęp 2020-01-27].
  2. Zarząd Fundacji. fundacjagdanska.pl. [dostęp 2021-01-11].
  3. Jacek Karol Bendykowski. rejestr.io. [dostęp 2020-01-27].
  4. Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2020-01-27].
  5. a b Nota biograficzna w Gedanopedii. [dostęp 2020-01-27].
  6. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2020-01-27].
  7. Serwis PKW – Wybory 2004. [dostęp 2020-02-02].
  8. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2020-01-27].
  9. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-01-27].
  10. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2020-01-27].
  11. Jacek Bendykowski, portalsamorzadowy.pl [dostęp 2020-01-27].
  12. M.P. z 2013 r. poz. 220