Jacek Dobaczewski

Jacek Dobaczewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 maja 1952
Płońsk

profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka jądrowa
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1979

Habilitacja

1991 – fizyka cząstek elementarnych
Uniwersytet Warszawski

Profesura

8 lipca 1997

Polska Akademia Nauk
Status

członek Komitetu Fizyki

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Warszawski; Wydział Fizyki; Instytut Fizyki Teoretycznej

Strona domowa

Jacek Dobaczewski (ur. 9 maja 1952 w Płońsku) – fizyk polski, specjalista w dziedzinie fizyki jądrowej.

Życiorys

Absolwent Liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie (1969) oraz Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pracuje w Instytucie Fizyki Teoretycznej od ukończenia studiów w 1974. Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w 1979, doktora habilitowanego w 1991 (dzieło: Algebraiczne i samozgodne metody opisu kolektywnych wzbudzeń jąder atomowych) a tytuł profesora w 1997. Członek Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk oraz członek honorowy (Fellow) Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego.

Prowadzi współpracę naukową z wieloma światowymi ośrodkami naukowymi. Przebywał jako gościnny profesor m.in. w: Institut de Physique Nucléaire, Orsay (Francja), Centre d'Etudes Nucléaires de Saclay (Francja), California Institute of Technology, Pasadena (USA), Stellenbosch University (RPA), Centre de Recherches Nucléaires de Strasburg (Francja), University of Tennessee and Oak Ridge National Laboratory (USA). Aktualnie ściśle współpracuje z University of Jyväskylä[1](Finlandia).

Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół zagadnień związanych z badaniem metodami fizyki teoretycznej struktury jądra atomowego. Jest autorem ponad 300 oryginalnych prac naukowych, które uzyskały (stan na styczeń 2009) prawie 5000 cytowań i indeks Hirscha 38 (z ang. h-index).

Syn Wenedy Dobaczewskiej.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie