Jacek Głuski

Jacek Głuski

fot. Henryk Kosik
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1936 Chrzanów
Data śmierci	10 lutego 2016
Zawód	reżyser, dziennikarz
Lata aktywności	1960–2016

Jacek Marian Głuski (ur. 12 kwietnia 1936 w Chrzanowie, zm. 10 lutego 2016) – polski dziennikarz, pisarz i reżyser filmów dokumentalnych.

Życiorys

W 1958 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w dziale popularnonaukowym i kulturalnym „Expressu Wieczornego” (1966–1969) i miesięczniku „Kontynenty” (1969–1976). Współpracował m.in. z „Perspektywami”, „Przekrojem”, Widnokręgami”, „Tu i teraz” i „Przeglądem Tygodniowym”, gdzie zamieszczał reportaże z Kanady, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Wietnamu, Laosu, krajów byłego ZSRR, Syrii, Egiptu.

W latach 1981–2006 pracował w Telewizji Polskiej jako publicysta, a następnie komentator. Realizował tam programy cykliczne, m.in. Świat z bliska, Raport, Sąsiedzi, Z Polski rodem, Taki jest Świat, Twarzą w twarz z Europą”.

Uprawnienia reżysera filmów dokumentalnych otrzymał w 1989. Zrealizował kilkadziesiąt reportaży i filmów dokumentalnych z państw Unii Europejskiej, a także z Rosji, Ukrainy, Turcji, Białorusi, Czech, Słowacji, Serbii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny i Kosowa.

W 2010 kandydował do sejmiku województwa mazowieckiego z listy Krajowej Wspólnoty Samorządowej, która nie uzyskała mandatów.

Zmarł 10 lutego 2016 roku^[1].

Filmy dokumentalne

• Pejzaż bez hałd i kominów (Anglia po likwidacji górnictwa),
• Niebieskoocy szejkowie (przemiany społeczne w Norwegii),
• Miałem marzenie (o serbskim lekarzu, który na przekór nietolerancji zbudował prawosławną cerkiew w muzułmańskim Kosowie),
• Agnieszka z oblężonego Sarajewa (wojna widziana oczyma dziecka),
• Nieuczesane myśli w Elsynorze (o rodzinie S. J. Leca, żyjącej w Danii),
• Dole i niedole ułana krechowieckiego (o więźniu Gulagu, oficerze Armii Andersa, który na emigracji w Wielkiej Brytanii odbudował swój przedwojenny, ziemiański styl życia – film wyróżniony na V Festiwalu Polonijnym „Polskie Ojczyzny 2010” w kategorii filmu dokumentalnego^[2]),
• Ludzie na torach (o strajku robotników Ursusa w 1976 r.)^[3].

Publikacje książkowe

• Kanadyjskie peregrynacje, KAW 1979, brak ISBN
• Związki zawodowe w Wielkiej Brytanii, Instytut Wydawniczy Centralnej Rady Związków Zawodowych., 1980, brak ISBN
• W kraju klanów i tartanów, KAW 1983, ISBN 83-03-00191-4
• Romeo z Hotelu Catinat, zbiór opowiadań, 2011, ISBN 83-922933-0-4

Przypisy

Bibliografia

• Elżbieta Ciborska Leksykon polskiego dziennikarstwa, wyd. Warszawa 2000, s. 168–169