Jacek Gajewski (historyk)

Jacek Krzysztof Gajewski (ur. w 1947) – polski historyk sztuki. Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie historii sztuki. W 1982 zdobył stopień doktora nauk humanistycznych. Zainteresowania naukowe koncentruje głównie na sztuce doby nowożytnej (problematyka formalna, zagadnienia ideowo-treściowe, mecenat i polityka artystyczna dworu i magnaterii w XVIII w.) i dotyczą zagadnień kultury artystycznej. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia CERCOR.

Wybrane publikacje

• Kościół i klasztor kamedułów na Bielanach pod Krakowem w świetle materiałów archiwalnych. „Biuletyn Historii Sztuki”. R. 38. 1976, nr 4^[1].
• O kilku portretach Jana Kazimierza. Przyczynek do twórczości Daniela Schultza i ikonografii króla. „Biuletyn Historii Sztuki”. R. 39, 1977, nr 1^[2].
• Hondius czy Schultz autorem studium portretowego Karola Ferdynanda Wazy? [W:] Pro Fide, Rege et Grege. Prace ofiarowane Profesorowi Jerzemu Lileyce. Lublin 1999 (wyd. 2000), s. 181–192.
• Kameduli – sztuka. [W:] Encyklopedia Katolicka. T. 8. Lublin 2000 (wyd. 2001), s. 184–188.
• Lwowska rzeźba rokokowa. Kilka uwag do zagadnienia genezy zjawiska. [W:] Sztuka ziem wschodnich Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku. Lublin 2000 (wyd. 2001), s. 426–447.
• Cztery figury w kościele św. Barbary w Krakowie. [W:] Prace ofiarowane Jerzemu Paszendzie SJ z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin. Lublin 2002 (wyd. 2004), s. 426–447.
• Portret w Polsce doby unii polsko – saskiej, „Arteria” 2, 2004, s. 6–13.
• Kategorie czasu i przestrzeni w obrazowaniu systemu władzy. Warszawa rezydencjonalna XVI–XVIII wieku. [W:] Mazowsze na pograniczu kultur w średniowieczu i nowożytności. Materiały z konferencji naukowej. Pułtusk, Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora, 2007.
• Sztuka na Mazowszu w dobie nowożytnej. [W:] Dzieje Mazowsza, red. H. Samsonowicz, t. 2.
• Sztuka w biskupim Pułtusku. [W:] Dzieje Pułtuska, red. J. Szymański, t. 1.
• Sztuka w powiatowym Pułtusku. [W:] Dzieje Pułtuska, red. J. Szymański, t. 2.
• Portret w Polsce doby unii polsko-saskiej. „Arteria” 2004, nr 2(2), s. 6–13.
• Bażanka i Bai – uczniowie Andrea Pozzo w Rzymie i ich wspólna (?) podróż do Polski (uwagi do biografii). „Arteria” 2006, nr 4(4), s. 77–88.
• Ut melius excitatur... Fenomen lwowskiej rzeźby rokokowej. „Arteria” 2008.

Oprócz publikacji – referaty Warszawa rezydencjonalna XVI – XVIII wieku. Czas i przestrzeń miejska w systemie obrazowania władzy (podczas Konferencji naukowej Mazowsze na pograniczu kultur w średniowieczu i nowożytności, Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, 14–15 września 2007), W połowie Drogi Brzeskiej (przygotował na IX Festiwal Nauki i Sztuki w Siedlcach, 2007).

Odznaczenia

Za pracę naukową otrzymał nagrody:

• 1978 – Stowarzyszenia Historyków Sztuki,
• 1979, 1988 – indywidualne I stopnia Rektora Uniwersytetu Warszawskiego,
• 1988 – I nagroda naukowa Prymasa Polski.
• W okresie pracy zawodowej był stypendystą uniwersytetów w Turynie, Rzymie (II), Rieti, Neapolu, Mediolanie i Wiedniu.
• Za pracę dydaktyczną i organizacyjną otrzymał kilkakrotnie nagrody Rektora Uniwersytetu Warszawskiego, m.in. 1979, 1984. 1990.

Przypisy

Bibliografia

• Jacek Gajewski. uniwersytetradom.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-29)].
• Dr Jacek Gajewski. wsh.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)].
• Dr Jacek Krzysztof Gajewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-02-02] .