Jacek Guzy

Jacek Guzy
Data i miejsce urodzenia24 marca 1964
Tarnowskie Góry
Prezydent Siemianowic Śląskich
Okresod 2006
do 2014
PoprzednikDanuta Sobczyk (p.f.)
NastępcaRafał Piech

Jacek Marek Guzy (ur. 24 marca 1964 w Tarnowskich Górach) – polski nauczyciel i samorządowiec, w latach 2006–2014 prezydent Siemianowic Śląskich.

Życiorys

Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach. Odbył studia podyplomowe z zakresu programów strukturalnych Unii Europejskiej[1]. Pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego. W latach 90. został radnym miejskim, działał w Siemianowickim Towarzystwie Oświatowym, od 2000 do 2006 pełnił funkcję zastępcy prezydenta miasta[2].

W wyborach samorządowych w 2006 ubiegał się o urząd prezydenta miasta z ramienia lokalnego komitetu, wygrywając w drugiej turze z kandydatką PiS[3]. Cztery lata później uzyskał reelekcję w pierwszej turze[4]. W 2014 nie został wybrany na kolejną kadencję, objął natomiast mandat radnego Siemianowic Śląskich[5].

W 2015 zatrudniony jako członek zarządu MPGK w Świętochłowicach[6]. W tym samym roku bez powodzenia z ramienia PiS kandydował do Senatu[7].

W 2014 otrzymał Nagrodę im. Wojciecha Korfantego przyznaną przez Związek Górnośląski[8].

W 2017 Instytut Badań i Analiz Działalności Jednostek Samorządu Terytorialnego w Krakowie wydał książkę zatytułowaną Zdeterminowany, będącą wywiadem rzeką przeprowadzonym przez Franciszka Maleckiego-Trzaskosia z Jackiem Guzym i poświęconym historii Siemianowic Śląskich[9]. 

Przypisy

  1. ↑ Wykształcenie. jacekguzy.pl. [dostęp 2015-08-16].
  2. ↑ Biografia. jacekguzy.pl. [dostęp 2015-08-16].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-08-16].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-08-16].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-08-16].
  6. ↑ Jacek Guzy Wiceprezesem Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej w Świętochłowicach. naszemiasto.pl, 24 lutego 2015. [dostęp 2015-08-16].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-11-07].
  8. ↑ Paweł Szałankiewicz: Nagrody Korfantego 2014: Skworc, Guzy i Chór Ogniwo z nagrodą. naszemiasto.pl, 14 kwietnia 2014. [dostęp 2016-10-25].
  9. ↑ Szczegółowa informacja o publikacji oznaczonej identyfikatorem ISBN 978-83-949024-0-7. e-isbn.pl. [dostęp 2017-09-15].