Jacek Jan Nowicki

Jacek Jan Nowicki (ur. 4 sierpnia 1921 w Warszawie, zm. 25 marca 2005 tamże) – polski architekt, urbanista, wykładowca akademicki. Syn Mariana Nowickiego.

Praca zawodowa

Członek OW Stowarzyszenia Architektów Polskich (od 1951). Członek TUP. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1949) – promotor prof. Barbara Brukalska.

Wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (1945-61), na Wydziale Architektury Politechniki Łódzkiej (1977–87) – profesor tytularny, w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie. Członek WKUA w Warszawie (lata 80.).

Autor m.in.:

Kolonia Wyspiańskiego z placem Henkla w Warszawie (1952) – współautor Bogusław Karczewski;
Kolonia „Śmiała” w Warszawie (ok. 1953);
Budynek mieszkalny przy ul. Filareckiej 3 (VI kolonia Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej „Żoliborz Centralny”) w Warszawie;
Osiedle „Serek Żoliborski” w Warszawie (1956–58);
gmach Dzielnicowej Rady Narodowej „Północ” w Warszawie (obecnie Urząd Dzielnicy Żoliborz) (1958–59);
Spółdzielczy Dom Handlowy „Merkury” w Warszawie (1960–64):
Osiedle „Zatrasie” w Warszawie (1960–68) – współpraca: T. Fiećko, W. Materski, J. Osuchowski;
Pasmo Ursynów-Natolin – generalny projektant.

Kształtowanie środowiska – Architektura i urbanistyka w perspektywie przełomu stuleci (2001),
Środowisko mieszkaniowe II – Osiedla warszawskie – projekty – doświadczenia XX wieku (2003).

Inicjator Kazimierskiej Karty Mieszkalnictwa UIA i Karty Warszawskiej UIA (1981).