Jacek Jezierski (duchowny)

Jacek Jezierski

Jacek Jezierski (2012)
Veritas Christi liberat Prawda Chrystusa wyzwala
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1949 Olsztyn
Biskup diecezjalny elbląski
Okres sprawowania	od 2014
Biskup pomocniczy warmiński
Okres sprawowania	1994–2014
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	16 czerwca 1974
Nominacja biskupia	19 lutego 1994
Sakra biskupia	5 marca 1994

Jacek Jezierski (ur. 23 grudnia 1949 w Olsztynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy warmiński w latach 1994–2014, biskup diecezjalny elbląski od 2014, administrator apostolski sede vacante archidiecezji gdańskiej w latach 2020–2021.

Życiorys

Urodził się 23 grudnia 1949 w Olsztynie. Kształcił się w tamtejszym Liceum Ogólnokształcącym nr 2. Egzamin dojrzałości złożył w 1967. W latach 1967–1974 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. W ich trakcie w latach 1968–1970 odbył zasadniczą służbę wojskową w jednostce kleryckiej w Bartoszycach. Święcenia diakonatu otrzymał 28 lutego 1972 przez posługę biskupa diecezjalnego warmińskiego Józefa Drzazgi, który 16 czerwca 1974 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie udzielił mu również święceń prezbiteratu. W 1976 na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego otrzymał magisterium-licencjat z teologii. Studia w zakresie teologii dogmatycznej kontynuował w latach 1978–1981 na tym samym wydziale, a w latach 1981–1982 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie^[1]. Doktorat nauk teologicznych uzyskał w 1986 na Sekcji Teologii Dogmatycznej Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na podstawie dysertacji Nauka Stanisława Hozjusza o Słowie Bożym^[1][2].

W latach 1974–1977 był wikariuszem w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku, następnie w latach 1977–1978 parafii św. Mikołaja w Elblągu^[3]. Od 1977 do 1981 pełnił posługę duszpasterza głuchych i niewidomych w Elblągu^[2]. W kurii biskupiej piastował funkcje asystenta (delegata biskupiego) ds. ruchów religijnych w diecezji, członka rady wydawniczej, cenzora ksiąg religijnych. Był także wiceprzewodniczącym diecezjalnej Komisji Synodu Plenarnego. W 1992 został mianowany kanonikiem rzeczywistym warmińskiej kapituły katedralnej^[1].

Od 1982 był pracownikiem olsztyńskiego seminarium duchownego. W latach 1982–1983 pełnił w nim funkcję prefekta, następnie w latach 1983–1993 był ojcem duchownym, a w latach 1983–1994 wykładowcą teologii duchowości^[3]. W latach 1993–1994 był wicedyrektorem Instytutu Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Olsztynie^[2]. Wykłady prowadził również w Wyższym Warmińskim Studium Katechetycznym w Gietrzwałdzie, Studium Teologii dla Świeckich przy Instytucie Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Olsztynie, Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie, Kolegium Teologicznym w Kaliningradzie i na Wydziale Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie^[2][3][4].

19 lutego 1994 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji warmińskiej ze stolicą tytularną Liberalia^[2][5]. Święcenia biskupie otrzymał 5 marca 1994 w konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie. Udzielił mu ich kardynał Józef Glemp, prymas Polski, któremu towarzyszyli Edmund Piszcz, arcybiskup metropolita warmiński, i Tadeusz Gocłowski, arcybiskup metropolita gdański^[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Veritas Christi liberat” (Prawda Chrystusa wyzwala)^[6]. Zrezygnował z ustanowienia herbu biskupiego^[7]. W 1994 objął urząd wikariusza generalnego archidiecezji, a także został ustanowiony prepozytem warmińskiej kapituły katedralnej^[1]. W latach 1998–1999 był członkiem Zespołu Ministerstwa Edukacji Narodowej ds. Utworzenia Uniwersytetu w Olsztynie^[5]. Zainicjował prace archeologiczne w katedrze fromborskiej, podczas których odnaleziono doczesne szczątki Mikołaja Kopernika^[8].

10 maja 2014 papież Franciszek ustanowił go biskupem diecezjalnym diecezji elbląskiej^[9][10]. Diecezję objął kanonicznie 28 maja 2014^[11], zaś 8 czerwca 2014 odbył ingres do katedry św. Mikołaja w Elblągu^[12]. W 2016 zwołał I synod diecezji elbląskiej^[13].

13 sierpnia 2020 papież Franciszek mianował go administratorem apostolskim sede vacante archidiecezji gdańskiej^[14][15]. Zarząd nad archidiecezją sprawował od 14 sierpnia 2020^[7] do 25 marca 2021^[16].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski w 1995 objął funkcję przewodniczącego Komisji Charytatywnej, a w 1998 przewodniczącego Zespołu do Dialogu Ekumenicznego z Kościołem Polskokatolickim^[3]. Został ponadto delegatem ds. Ekumenicznej Inicjatywy „Theobalt”, a także członkiem Rady ds. Ekumenizmu^[17] (w której w 2021 objął funkcję przewodniczącego)^[18], Rady Ekonomicznej^[19] i Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych^[17].

W 2019 konsekrował biskupa pomocniczego elbląskiego Wojciecha Skibickiego^[20].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Jacka Jezierskiego na stronie diecezji elbląskiej [dostęp 2015-11-08]
• Nota biograficzna Jacka Jezierskiego na stronie archidiecezji warmińskiej (arch.) [dostęp 2014-06-15]
• Jacek Jezierski na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-23]
• Jacek Jezierski w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-12-05]
• Jacek Jezierski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-12-05] .