Jacek Krywult
| ||
Data i miejsce urodzenia | 24 lipca 1941 Stanisławów | |
Prezydent Bielska-Białej | ||
Okres | od kwietnia 1981 do stycznia 1982 | |
Poprzednik | Marian Kałoń | |
Następca | Andrzej Pieńkowski | |
Prezydent Bielska-Białej | ||
Okres | od 19 listopada 2002 do 21 listopada 2018 | |
Poprzednik | Bogdan Traczyk | |
Następca | Jarosław Klimaszewski | |
Odznaczenia | ||
Jacek Krywult (ur. 24 lipca 1941 w Stanisławowie) – polski polityk, samorządowiec, prezydent Bielska-Białej (1981–1982 i 2002–2018).
Życiorys
W wyniku powojennej zmiany granic w czwartym roku życia jego rodzina przeniosła się do Bielska. Jacek Krywult ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne, następnie studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Przez 35 lat pracował w Fabryce Aparatów Elektrycznych „Apena”, będąc w niej m.in. dyrektorem i prezesem zarządu.
Wykonywał również mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej, której przewodniczącym został w grudniu 1980. Od kwietnia 1981 do stycznia 1982 sprawował urząd prezydenta miasta, odwołano go z tej funkcji w stanie wojennym[1][2][3].
Ponownie został wybrany na to stanowisko w II turze wyborów samorządowych w 2002, kandydując z ramienia własnego komitetu wyborczego wyborców z poparciem Platformy Obywatelskiej i pokonując rekomendowanego przez koalicję SLD-UP posła Antoniego Kobielusza (I tura – 2. miejsce, 15,11% głosów; II tura – 66,12% głosów)[4]. W wyborach samorządowych 2006 został wybrany ponownie już w I turze (68,69% głosów)[5], powtarzając to osiągnięcie w 2010 (75,71% głosów)[6]. Po raz piąty uzyskał wybór na stanowisko prezydenta Bielska-Białej w 2014, zwyciężając Janusza Okrzesika z komitetu Niezależni.BB (I tura – 47,96% głosów, II tura – 59,88% głosów)[7][8]. W 2018 zrezygnował z ubiegania się o reelekcję[9] i oficjalnie poparł kandydaturę Jarosława Klimaszewskiego z Koalicji Obywatelskiej[10]. W wyborach uzyskał wówczas mandat radnego[11].
Zasiadał we władzach Krajowej Izby Gospodarczej i Regionalnej Izby Handlu i Przemysłu. Został wiceprezydentem Fundacji na rzecz Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Syn Józefa. Jest wdowcem (żona Krystyna zmarła w 2018), ma syna.
Otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1998)[12] oraz Srebrną Odznakę „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2009)[13].
Przypisy
- ↑ Nowy prezydent. „Kronika”. nr 14 (220), s. 5, 3 kwietnia 1981. [dostęp 2018-10-22].
- ↑ J. Krywult – prezydentem Bielska-Białej. „Kronika”. nr 18 (224), s. 4, 1 maja 1981. [dostęp 2018-10-22].
- ↑ Kronika kadrowa. „Kronika”. 1982, nr 2 (278), s. 2, 29 stycznia 1982. [dostęp 2018-10-22].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2014-12-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2014-12-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2014-12-01].
- ↑ Wybory samorządowe 2014. Oficjalne wyniki. Urząd Miejski w Bielsku-Białej, 19 listopada 2014. [dostęp 2014-12-01].
- ↑ Jacek Krywult znów prezydentem!. bielsko.info, 1 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-01].
- ↑ Jacek Klimaniec: Jacek Krywult nie będzie kandydował na urząd prezydenta Bielska-Białej. dziennikzachodni.pl, 6 września 2018. [dostęp 2018-10-06].
- ↑ Jacek Krywult oddaje władzę! Rekomendacja dla Klimaszewskiego. bielsko.biala.pl, 6 września 2019. [dostęp 2019-07-16].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-22].
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 8, poz. 112
- ↑ Postanowienie nr 3/OP/2009 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 13 sierpnia 2009. [dostęp 2020-01-25].
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie urzędu miasta. [dostęp 2014-12-01].
Media użyte na tej stronie
Baretka Srebrnej Odznaki Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej
Autor: Urząd Miejski w Bielsku-Białej, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jacek Krywult, prezydent miasta Bielska-Białej