Jacek Libicki
Prezes poltegor projekt. | |
Data i miejsce urodzenia | 28 września 1934 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 22 lutego 2021 |
Zawód, zajęcie | Prezes Poltegor – Projekt Sp. z.o.o. |
Alma Mater | Uniwersytet Wrocławski, AGH Kraków, Salzburg Seminar in American Studies. |
Odznaczenia | |
Jacek Libicki (ur. 28 września 1934 w Krakowie, zm. 22 lutego 2021 we Wrocławiu[1]) – doktor nauk technicznych, prezes Poltegor – Projekt Sp. z.o.o., Konsul Honorowy Francji[2], prezes Dolnośląskiej Rodziny Katyńskiej.
Życiorys
Wykształcenie
Matura w 1951 roku w Gimnazjum i Liceum im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu[3]. Po rocznej (1951–1952) przymusowej pracy w PGR Gościeszyn – Wielkopolska, w 1957 ukończył studia geologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktor nauk technicznych w zakresie hydrogeologii i ochrony wód podziemnych (AGH Kraków – 1979). W 1981 uczestniczył w Salzburg Seminar in American Studies, następnie w 1984 odbył staż UNDP w Kanadzie. Uzyskał uprawnienia eksperckie w zakresie geologii i ochrony środowiska. W latach 1993 i 1994 ukończył kursy MPiH na członków rad nadzorczych oraz dla syndyków i likwidatorów.
Kariera
W latach 1957–1958 był geologiem w Spółdzielni Surowców Mineralnych. Od 1958 do 1972 pracował jako projektant w Dolnośląskim Biurze Projektów Górniczych we Wrocławiu. W latach 1972–1980 generalny projektant projektów wykonywanych w Polsce dla United States Enviromental Protection Agency w dziedzinie ochrony środowiska w górnictwie odkrywkowym i energetyce. W okresie 1981–1989 był generalnym projektantem modernizacji kopalń odkrywkowych węgla w Chinach i Indiach. Od 1991 był dyrektorem biura projektów POLTEGOR – Projekt, a po prywatyzacji był Prezesem Zarządu POLTEGOR – Projekt Sp. z.o.o.[4] (1992–2006). W latach 1995–2005 Konsul Honorowy Francji. Od 2006 na emeryturze, główny udziałowiec Poltegor – Projekt Sp.z.o.o. i wiceprzewodniczący rady nadzorczej. Dodatkowo w latach 1991–2006 był wiceprezesem Porozumienia Producentów Węgla Brunatnego w Polsce. Od 1993 do 1994 prezydent Rotary Club Wrocław (aktualnie członek). W okresie 1978–1992 członek Zarządu International Mine Water Association. W latach 1990–1999 członek Rady Dolnośląskiej Izby Gospodarczej. Od 1998 do 2006 członek Rady Wykonawczej Euracoal EU Brussels. Od 1998 członek, w latach 2010–2013 wiceprezes, od 2013 i aktualnie prezes Stowarzyszenia Dolnośląska Rodzina Katyńska[5].
Publikacje
Autor około 70 artykułów publikowanych w polskich i zagranicznych (m.in. USA, Japonia, Niemcy, Chiny) czasopismach specjalistycznych w dziedzinie problematyki wodnej i ochrony środowiska w górnictwie odkrywkowym. Wydawnictwo „75 lat zbrodni Katyńskiej; 25 lat Dolnośląskiej Rodziny Katyńskiej” Wrocław 2015, „Kaplica Katyńska”, „The Katyń Chapel” Wrocław 2016.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Republique Francaise Ordre Nationale de Merite (2002)
- Inne odznaczenia branżowe i regionalne
Znajomość języków
Angielski i francuski (płynnie).
Życie prywatne
Rodzina
Syn Janusza Libickiego – profesora ekonomii na Uniwersytecie Poznańskim, który został zamordowany w Katyniu (1940), oraz Wandy z domu Strzałko – adwokat. Ożenił się z Marią z domu Mazanek (1937 – 2006) – adwokat. Ojciec Dominika Libickiego (ur. 1963) – w latach 1999 – 2015 Prezesa Cyfrowego Polsatu, od 2016 Członka Zarządu c.o.o. Kulczyk Investment S.A. Dziadek Janusza (ur. 1996) tancerza w Los Angeles i Justyny (ur. 1998) studentki historii sztuki w Rzymie. Wnuk Stanisława Libickiego – Prezesa Towarzystwa Ziemskiego Kredytowego w Warszawie.
Hobby
- Turystyka (odwiedził 53 kraje) głównie samochodowa, zwiedzanie miejsc zabytkowych, antyki, a także sport.
Przypisy
- ↑ Jacek Libicki - nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl, 26 lutego 2021 [dostęp 2021-02-26] .
- ↑ Jacek Libicki – Konsul Honorowy Francji. [dostęp 28 września 2017].
- ↑ Jacek Libicki – Matura [dostęp 28 września 2017]
- ↑ Jacek Libicki – Prezes Poltegor. [dostęp 28 września 2017].
- ↑ Jacek Libicki – Prezes Stowarzyszenia Dolnośląska Rodzina Katyńska . [dostęp 28 września 2017]
Bibliografia
- An Oxford Encyclopedia Publication: Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2015, s.663, ISBN 978-0-9931249-4-5
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar: l'Ordre national du Mérite, Chevalier