Jacek Machciński
Pełne imię i nazwisko | Jacek Józef Machciński | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 stycznia 1948 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 22 grudnia 2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Jacek Józef Machciński (ur. 27 stycznia 1948 w Warszawie, zm. 22 grudnia 2019 w Łodzi) – polski piłkarz występujący na pozycji lewoskrzydłowego, trener, w roli szkoleniowca mistrz Polski z Widzewem Łódź.
Kariera zawodnicza
Wychowujący się w łódzkim Śródmieściu Machciński grę w piłkę rozpoczął w miejskich klubach młodzieżowych: Łodziance (od 1964[1]) i Hali Sportowej. Następnie był członkiem juniorskiej drużyny Widzewa Łódź, a po rozpoczęciu studiów w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu grał w miejscowej Warcie w rozgrywkach III ligi. Ze stolicy Wielkopolski przeniósł się później do Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, którą ukończył w 1972 z tytułem trenera II klasy. W tamtym okresie występował w akademickim zespole AZS-AWF Warszawa. Karierę zakończył w wieku 21 lat, po odniesieniu poważnej kontuzji[1].
Kariera trenerska
Współpracownik Jezierskiego
Latem 1972 Machciński został trenerem spadkowicza z II ligi, Włókniarza Pabianice. Poprowadził go jednak tylko w jednym spotkaniu, szybko został bowiem zatrudniony w łódzkim Widzewie – ówczesnym beniaminku II ligi – na stanowisku trenera drużyny juniorów oraz jednocześnie asystenta prowadzącego pierwszy zespół Leszka Jezierskiego (jego dawnego trenera w Hali Sportowej). Po roku pracy skupił się wyłącznie na roli asystenta. W 1975 piłkarze Widzewa wywalczyli awans do ekstraklasy, lecz już po pierwszym sezonie na tym szczeblu Jezierski i Machciński odeszli do innego pierwszoligowego klubu – ŁKS Łódź. Ich podopieczni na półmetku nowych rozgrywek zajmowali pozycję lidera, wiosną jednak musieli sobie radzić już bez asystenta Machcińskiego, który w styczniu 1977 odszedł z klubu, by objąć wkrótce trzecioligową drużynę Włókniarza Białystok. Osiągnął z tym zespołem ósme miejsce w tabeli (łodzianie skończyli ligę na siódmej pozycji).
Pracował następnie w również trzecioligowej Concordii Piotrków Trybunalski, z której został dyscyplinarnie zwolniony po konflikcie z zawodnikami, którzy przychodzili na treningi pijani[2]. Już bez Machcińskiego – który wygrał z klubem w sądzie pracy[1] – Concordia wywalczyła wiosną awans do II ligi. Od grudnia 1977 do maja 1978 był trenerem drugoligowej Resovii[3], z którą zajął czwarte miejsce w grupie południowej sezonu 1977/78. Przed sezonem 1978/79 powrócił do współpracy z Leszkiem Jezierskim, tym razem w Ruchu Chorzów. W końcówce sezonu 1977/78 przyczynili się oni do utrzymania zespołu w I lidze, a w 1979 prowadzeni przez nich chorzowianie sięgnęli po mistrzostwo Polski.
Sukcesy z Widzewem
22 października 1979 Machciński zastąpił Stanisława Świerka na stanowisku trenera łódzkiego Widzewa. Początkowo Polski Związek Piłki Nożnej nie chciał wydać mu zezwolenia na prowadzenie zespołu w I lidze; powodem był głośny konflikt Machcińskiego z czołowymi polskimi trenerami oraz kilkoma działaczami i dziennikarzami, do którego doszło w styczniu 1979 w przeddzień ogólnopolskiej konferencji szkoleniowej, a który zakończył się rękoczynami[4]. Ostatecznie trener otrzymał niezbędne dokumenty i w sezonie 1979/80 poprowadził swój zespół od przedostatniego miejsca w tabeli do srebrnego medalu mistrzostw Polski. Pozwoliło to Widzewowi wziąć w kolejnym sezonie udział w rozgrywkach Pucharu UEFA, w których osiągnął 1/8 finału, eliminując Manchester United (1:1, 0:0) i Juventus FC (3:1, 1:3 pd., k. 4-1) oraz odpadając z Ipswich Town (0:5, 1:0). Młody szkoleniowiec łodzian słynął z trudnego charakteru i aplikowania piłkarzom wymagających fizycznie treningów. Kosztem taktyki stawiał na intuicję, wolę walki i kreatywność swoich zawodników[2]. Jesienią 1980 zespół Machcińskiego zanotował serię 22 kolejnych meczów bez porażki. Przerwana ona została po aferze na Okęciu, gdy na pewien czas zdyskwalifikowano czterech graczy Widzewa: Józefa Młynarczyka, Zbigniewa Bońka, Włodzimierza Smolarka i Władysława Żmudę. Widzew został ostatecznie po raz pierwszy w historii mistrzem, wyprzedzając o dwa punkty Wisłę Kraków[5]. Mający wówczas tylko 33 lata Machciński podał się do dymisji w połowie czerwca 1981 po konflikcie z prezesem klubu Ludwikiem Sobolewskim[6].
Lata bez powodzenia
Od stycznia do maja 1983 prowadził Stal Mielec[7], z którą zajął 15. miejsce w tabeli ekstraklasy i spadł do II ligi. Na początku 1985 wspólnie z Leszkiem Jezierskim objął Lecha Poznań, którego poprowadzili w dziesięciu spotkaniach ligowych rundy wiosennej sezonu 1984/85 i dwóch w przegranym ćwierćfinale Pucharu Polski. Poznaniacy zakończyli sezon na czwartym miejscu w tabeli, uzyskując możliwość gry w Pucharze UEFA. Machciński wrócił wkrótce do grającego wtedy w II lidze Włókniarza Pabianice.
Wiosną 1987 próbował ratować przed degradacją z I ligi Ruch Chorzów, prowadząc go w ostatnich ośmiu spotkaniach rundy wiosennej sezonu 1986/87. O pierwszym w historii klubu spadku z ekstraklasy przesądziła porażka w dwumeczu barażowym z Lechią Gdańsk (1:2, 1:2). W pierwszym meczu w Chorzowie bramkarz gospodarzy Janusz Jojko wrzucił ręką piłkę do własnej bramki. Po tym wydarzeniu Machciński opuścił stadion i poszedł do kawiarni[2]. W szatni Ruchu klubowa sprzątaczka znalazła później reklamówkę z pieniędzmi, do której nikt się nie przyznał[8]. Trener – który dzień przed tym spotkaniem doznał zapaści krążeniowej – oskarżył kilku zawodników o sprzedanie meczu, Jojce nie pozwolił wsiąść do autokaru na mecz rewanżowy i do końca życia nie podał mu ręki.
Po odejściu z Ruchu prowadził jeszcze Start Łódź, po czym na wiele lat wycofał się z futbolu, tłumacząc że ma dość bycia ofiarą układów, handlowania meczami i stresu. Na łamach Tempa proponował, by na kilka lat zawiesić rozgrywki ligowe, aby zmusić zdegenerowane pokolenie piłkarzy do odejścia z piłki.
Do zawodu trenera powracał kilka razy na początku XXI wieku. W 2001 po raz trzeci objął Włókniarza Pabianice[9][10], występującego tym razem w IV lidze i kończącego sezon 2001/02 na miejscu spadkowym. W październiku 2002 poprowadził w trzech spotkaniach trzecioligowe Wigry Suwałki[11], które po sezonie również zaliczyły degradację. We wrześniu i październiku 2003 szkolił piłkarzy trzecioligowego Tura Turek, z którego został zwolniony z powodu słabych wyników[12].
Po odejściu ze sportu
Prowadził sklep przy ul. Piotrkowskiej w Łodzi, gdzie handlował militariami. Był żonaty z Urszulą, którą poznał gdy mieli po siedem lat. Przez długi czas zmagała się ona z ciężką chorobą, zmarła w marcu 2017[13]. Mieli córkę Magdalenę pracującą jako tłumacz przysięgły. Mieszkali w bloku przy ul. Lubeckiego[2].
Machciński palił dużo papierosów. W ostatnich latach życia miał problemy zdrowotne, kilkukrotnie przechodził zapalenie płuc[6]. Zmarł po dostaniu kolejnego zapalenia w wieku 71 lat[14][15]. Pochowano go 8 stycznia 2020 na cmentarzu Doły w Łodzi[16].
Statystyki trenerskie
Klub | Od | Do | Ogółem | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
M | Z | R | P | Zwy % | |||
Widzew Łódź | 22 października 1979 | 15 czerwca 1981 | |||||
Stal Mielec | 1 stycznia 1983 | 2 maja 1983 | |||||
Lech Poznań[a] | 1 stycznia 1985 | 26 maja 1985 | 12 | 5 | 3 | 4 | 41,67% |
Ruch Chorzów | 5 maja 1987 | 1 lipca 1987 | |||||
Wigry Suwałki | październik 2002 | październik 2002 | 3 | 1 | 0 | 2 | 33,33% |
Tur Turek | 17 września 2003 | 22 października 2003 | 6 | 2 | 1 | 3 | 33,33% |
Łącznie | 21 | 8 | 4 | 9 | 38,1% |
Sukcesy
- Widzew Łódź
Uwagi
- ↑ Wspólnie z Leszkiem Jezierskim.
Przypisy
- ↑ a b c Robert Borkowski: Machciński: "Oni sami wiedzieli, jak grać" (pol.). widzewiak.pl, 2009-05-18. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ a b c d Jakub Radomski, Marcin Bratkowski: DLACZEGO ODSZEDŁ Z PIŁKI? "NIE MOŻNA CAŁY CZAS ROBIĆ ZA ZŁODZIEJA" (pol.). przegladsportowy.pl, 2015-03-16. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Nie żyje Jacek Machciński, były trener Resovii Rzeszów i Stali Mielec (pol.). rzeszow24.pl, 2019-12-23. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Bogusław Kukuć: Jak zatrudniano Machcińskiego w Widzewie (pol.). widzewiak.pl, 2013-06-02. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Bogusław Kukuć: Najlepsi trenerzy Widzewa: Jacek Machciński (pol.). widzewiak.pl, 2013-02-17. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ a b Antoni Bugajski: TWARDY, UPARTY, SKUTECZNY (pol.). przegladsportowy.pl, 2019-12-27. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Stal Mielec 1982/83 (pol.). skladyfutbol.pl. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Marcin Nowak: Przyczajony tygrys, ukryty smok piłkarskiego świata (pol.). polskieradio24.pl, 2016-11-24. [dostęp 2019-12-23].
- ↑ Zmarł Jacek Machciński, były trener piłkarzy Widzewa i Włókniarza Pabianice (pol.). zyciepabianic.pl, 2019-12-23. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Jarosław Lewandowski: Historia (4 liga 2001/02) (pol.). widokskierniewice.pl, 2017-12-31. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Sezon 2002/03: III Liga. W: Jerzy Górko: Piłkarskie Dzieje Podlasia. Wyd. 1. Żelechów: Sendsport, 2010, s. 657. ISBN 978-83-61418-03-0.
- ↑ Powrót Piotra Mowlika? (pol.). konin.naszemiasto.pl, 2003-11-22. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Marek Wawrzynowski: Jacek Machciński - trener, który zapłacił za szczerość (pol.). sportowefakty.wp.pl, 2019-12-30. [dostęp 2020-01-03].
- ↑ Zmarł Jacek Machciński – legendarny trener Widzewa Łódź (pol.). sport.onet.pl, 2019-12-23. [dostęp 2019-12-23].
- ↑ Jacek Machciński nie żyje (pol.). 90minut.pl, 2019-12-23. [dostęp 2019-12-23].
- ↑ Dariusz Kuczmera: Pogrzeb Jacka Machcińskiego. Trenera Wielkiego Widzewa żegnały tłumy ludzi (pol.). dzienniklodzki.pl, 2020-01-08. [dostęp 2020-01-08].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek: Ruch Chorzów. 75 lat "niebieskich" – księga jubileuszowa. Katowice: Wydawnictwo GiA, 1995.
- Andrzej Gowarzewski: Widzew Łódź oraz dawni łódzcy ligowcy, ŁTS-G, Klub Turystów, Union-Touring. 75 lat prawdziwej historii RTS (1922–1997). Katowice: Wydawnictwo GiA, 1998.
- Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch: Lech Poznań. 80 lat i jeden rok prawdziwej historii. Katowice: Wydawnictwo GiA, 2003. ISBN 83-88232-11-8., s. 136–137, 223 i 241.
Linki zewnętrzne
- Jacek Machciński w bazie Worldfootball.net (ang.)
- Jacek Machciński w bazie Wikiliga.pl
- Jacek Machcinski, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-11-27] .
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.