Jacek Mierzejewski

Jacek Mierzejewski
autoportret z 1915
Data i miejsce urodzenia	1883 Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	1925 Otwock
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo

Jędruś i jabłka, olej na płótnie, rok 1920

Jacek Mierzejewski (ur. w 1883 w Sosnowcu, zm. w 1925 w Otwocku) – polski malarz, członek grupy "Formiści". Ojciec Andrzeja i Jerzego.

Studia artystyczne rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej, kontynuował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Floriana Cynka, Leona Wyczółkowskiego i Józefa Mehoffera.

W roku 1913 przebywał we Francji na stypendium. W 1917 został członkiem awangardowego ugrupowania Ekspresjoniści Polscy (Formiści). W 1919 osiedlił się w Piotrowicach koło Nałęczowa. Zmarł przedwcześnie na gruźlicę.

Wczesne dzieła wykazują wpływy Mehoffera i Wyspiańskiego. Oprócz malarstwa uprawiał grafikę (akwaforty i suchoryty oraz litografie). W późniejszych pracach pojawiają się wpływy malarstwa Cézanne’a oraz kubizmu i nadrealizmu.

Bibliografia

• Magdalena Czapska-Michalik: „Formiści”, z serii „LUDZIE CZASY DZIEŁA”, Edipresse Polska S.A., Warszawa, 2007
• Culture.pl