Jacek Rychlewski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Narodowość | |
Tytuł naukowy | profesor nauk chemicznych |
Alma Mater | |
Rodzice | Zdzisław Rychlewski i Krystyna z domu Socha |
Małżeństwo | prof. Urszula Rychlewska |
Dzieci | dr inż. Jeremi Rychlewski |
Krewni i powinowaci | Eugeniusz Rychlewski (stryj) |
Odznaczenia | |
Jacek Stanisław Rychlewski (ur. 26 września 1947 w Poznaniu, zm. 27 maja 2003)[1] – polski chemik i matematyk, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Twórca i kierownik Zakładu Chemii Kwantowej na Wydziale Chemii UAM. W latach 1990–1991 profesor wizytujący na University of Wyoming (USA). W 1994 wykładowca na Uniwersytecie w Sheffield (WB). Przewodniczący Rady Użytkowników Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego (1993–2003). Profesor zwyczajny Instytutu Chemii Organicznej i Biochemii PAN (1995–2003). Doradca Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych Andrzeja Wiszniewskiego (1998–2001).
Życiorys
Urodził się 28 września 1947 w Poznaniu w rodzinie Zdzisława Rychlewskiego (brata prof. Eugeniusza Rychlewskiego[2]) i Krystyny z domu Socha. Miał dwoje rodzeństwa. W latach 1961–1965 uczył się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. W latach 1965–1970 studiował chemię i matematykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1969 roku został magistrem matematyki (praca magisterska pt. Transformaty Fouriera dystrybucji z zastosowaniami – promotor: prof. Julian Musielak), a w 1970 magistrem chemii (praca magisterska pt. Próby opisu fragmentacji cząsteczek poprzez stany wzbudzone – promotor: prof. Jan Wojtczak). W latach 1970–1971 był asystentem w Instytucie Chemii (na UAM). W 1975 na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę doktorską pt. Oddziaływanie stanów B1 Σ+u i C 1Πu w cząsteczce wodoru – promotor: prof. Włodzimierz Kołos zostając doktorem chemii. W latach 1975–1987 był adiunktem w Instytucie Chemii (na UAM). Od 1980 członek NSZZ „Solidarność”. Habilitował się w 1985 z zakresu chemii fizycznej i teoretycznej. W latach 1987–1998 docent, a następnie profesor nadzwyczajny Wydziału Chemii UAM. W latach 1990–1991 profesor wizytujący Uniwersytetu Wyoming (USA). Od 1992 profesor chemii. W latach 1995–2002 wiceprzewodniczący Komisji Zakładowej UAM, w latach 1998–2002 członek Krajowej Sekcji Nauki NSZZ „Solidarność”, członek Komisji do Spraw Organizacji i Finansowania Nauki, członek zespołu opracowującego program wyborczy AWS w zakresie szkolnictwa wyższego i nauki i koncepcję rozwoju tych dziedzin. Członek Zespołu ds. Infrastruktury Informatycznej przy Premierze RP Jerzym Buzku i koordynator Europejskiej Grupy Roboczej COSTD9/013 „Molecular Structure and Dynamics –new level of accuracy using explicitly correlated wave functions” (1998–2001).
Zmarł 27 maja 2003 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym na Górczynie w Poznaniu[3].
Główne osiągnięcia
- Bardzo dokładne obliczenia kwantowochemiczne dla stanu podstawowego i stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru (przy współpracy z profesorem Włodzimierzem Kołosem).
- Zastosowanie skorelowanych funkcji Kołosa-Wolniewicza do badania oddziaływania materii z polem elektrycznym i magnetycznym.
- Zastosowanie skorelowanych funkcji gaussowskich do bardzo dokładnych obliczeń energii i funkcji falowych trój- i czteroelektronowych atomów i cząsteczek.
- Badanie natury wiązania chemicznego w oparciu o koncepcję atomu w cząsteczce.
- Zastosowanie standardowych metod ab initio do badania konformacji cząsteczek oraz modelowych układów supramolekularnych.
- Uzyskanie najbardziej dokładnych wyników dotyczących energii i własności elektrycznych i magnetycznych dla stanu podstawowego i stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru.
- Teoretyczne wykazanie temperaturowo niezależnego paramagnetyzmu niektórych stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru i wyjaśnienie tego efektu.
- Wykazanie, że efekty adiabatyczne mogą być odpowiedzialne za podwójne minimum krzywej energii potencjalnej dla niektórych stanów wzbudzonych.
- Opracowanie efektywnej i ogólnej metody rozwiązania elektronowego równania Schroedingera dla cząsteczek wieloelektronowych opartej o wykładniczo skorelowane funkcje gaussowskie oraz pokazanie, że zastosowanie tych funkcji, mimo ich złej asymptotyki, prowadzi do doskonałych wyników numerycznych. Tą drogą grupa badawcza prof. Rychlewskiego (w zespole: dr hab. Jacek Komasa i dr Wojciech Cencek) otrzymała najdokładniejsze wyniki energii dla atomowych i molekularnych układów trój- i czteroelektronowych.
- Współtworzenie sieci informatycznej nauki polskiej.
- Udział w programie COST przy Unii Europejskiej poświęconym organizacji współpracy naukowo-technicznej. kierowanie pracami Europejskiej Grupy Roboczej COSTD9/013 „Molecular Structure and Dynamics – new level of accuracy using explicitly correlated wave functions”.
- Stworzenie i kierowanie Zakładem Chemii Kwantowej na Wydziale Chemii UAM.
Publikacje
Autor około stu publikacji naukowych z zakresu chemii kwantowej, zaawansowanej chemii komputerowej oraz zastosowań matematyki w chemii. Prace opublikowane zostały w renomowanych czasopismach międzynarodowych oraz w formie rozdziałów do książek drukowanych przez czołowych wydawców. Edytor i współautor dwutomowego dzieła zatytułowanego „Explicitly Correlated Wavefunctions in Chemistry and Physics” (Kluwer Academic Publishers). Edytor kwartalnika pt. „Computational Methods in Science and Technology” wydawanego przez OWN Poznań (1995-2003). Edytor serii wydawnictw książkowych pt. „Progress in Theoretical Chemistry and Physics”, wydawanej przez Kluwer Academic Publishers (1998-2003).
Wypromowani doktorzy
- dr hab. Jacek Komasa – stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, laureat Nagrody I stopnia Polskiego Towarzystwa Chemicznego im. Kemuli
- dr Wojciech Cencek – stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, laureat Nagrody Premiera RP za rozprawę doktorską
- dr Agnieszka Szarecka – laureatka Nagrody I stopnia Dziekana Wydziału Chemii UAM za najlepszą pracę doktorską w 1999 roku.
- prof. dr hab. Marcin Hoffmann - profesor zwyczajny na Wydziale Chemii UAM
Odznaczenia
- 1985 – Nagroda Polskiego Towarzystwa Chemicznego
- 1995 – Nagroda Naukowa Miasta Poznania dla zespołu (w składzie: Jacek Rychlewski, Maciej Stroiński i Jan Węglarz) za inicjatywę utworzenia, opracowanie założeń merytorycznych i organizacyjnych oraz wdrożeń projektu Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego.
- 1995 – Złoty Krzyż Zasługi
W roku 2017 jego imieniem została nazwana jedna z ulic na poznańskim Piotrowie[4][5].
Życie prywatne
Mąż profesor chemii Urszuli Rychlewskiej, ojciec dr. inż. Jeremiego Rychlewskiego, stryj dra Leszka Rychlewskiego. Był pasjonatem historii.
Przypisy
- ↑ Jacek Rychlewski (1947–2003) in memoriam, s. 9–25. staff.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]..
- ↑ Jacek Rychlewski (1947–2003) in memoriam, s. 89. staff.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]..
- ↑ prof. Jacek Rychlewski – miejsce pochówku na Górczynie w Poznaniu.
- ↑ Agnieszka Musialska: Ulica imienia Profesora Jacka Rychlewskiego. PCSS, 2017-06-27. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ Ulica profesora Jacka Rychlewskiego. Portal UAM, 2017-10-04. [dostęp 2018-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-13)].
Bibliografia
- Prof. dr hab. Jacek Rychlewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-05-24] .
- prof. Jacek Rychlewski – życiorys, www.staff.amu.edu.pl/~qcg [dostęp 2017-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] .