Jack Crayston
| Pełne imię i nazwisko | William John Crayston | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 9 października 1910 Grange-over-Sands | ||||||||||||||||||||
| Data śmierci | Grudzień 1992 (w wieku 82 lat) | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | pomocnik | ||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
William John „Jack” Crayston (ur. 9 października 1910, zm. grudzień 1992) – angielski piłkarz i menadżer.
Życiorys
Urodzony w Grange-over-Sands w Lancashire, Crayston występował w lokalnym szkolnym zespole i Ulverston Town zanim w 1928 trafił do zespołu Third Division North Barrow. Spędził tam dwa sezony zanim trafił do Bradford Park Avenue, które występowało wówczas w Second Division, gdzie stał się z niego silny prawy pomocnik.
Pomimo złamania nadgarstka i nogi w sezonie 1933/1934, w 1934 Crayston trafił do mistrzów First Division – Arsenalu, gdzie miał zastąpić Charliego Jonesa. W swoim debiucie 1 września 1934 w wygranym 8-1 spotkaniu z Liverpoolem zdobył gola i przebojem wdarł się do pierwszego składu, i zepchnął na ławkę rezerwowych Franka Hilla. Z Arsenalem zdobył mistrzostwo Anglii w sezonie 1934/1935 i sezonie 1937/1938, natomiast w sezonie 1935/1936 wygrał FA Cup.
W tym czasie Crayston został również reprezentantem Anglii. Debiutował 4 października 1935 w wygranym 3-1 spotkaniu z reprezentacją Niemiec, i ogólnie w latach 1935–1937 rozegrał osiem spotkań, w których zdobył jednego gola. Jego ostatnim spotkaniem w reprezentacji był wygrany 5-4 mecz z reprezentacją Czechosłowacji rozegrany 1 grudnia 1937.
Jak wielu jego rówieśników, II wojna światowa pozbawiła Craystona szczytu jego kariery. Wstąpił do Royal Air Force i nadal nieregularnie grał w futbol. Jednakże poważna kontuzja kolana w wojennym meczu West Hamu United w 1943 zmusiła Crayston do zakończenia kariery. Rozegrał w sumie 207 meczów (168 ligowych), w których zdobył 17 goli (16 w lidze).
Po jego przedwczesnej emeryturze i przynależności do RAFu, Crayston postanowił zająć się pracą trenerską i w czerwcu 1947 został asystentem nowego menadżera Arsenalu Toma Whittakera. Po śmierci Whittakera w 1959, 24 października 1959 został mianowany tymczasowym menadżerem, zaś 21 grudnia zatrudniono go na stałe. Jednakże jego kadencja była krótka i bez sukcesów. Bez nowych graczy zespół zaczynał grać coraz słabiej. W sezonie 1957/1958 Arsenal zajął dwunaste miejsce w lidze (najgorsze od 38 lat) i doznał upokarzającej porażki w FA Cup z występującym w Third Division South Northampton Town. Rozczarowany, w maju 1958 zrezygnował z posady menadżera Arsenalu i kilka miesięcy później przejął stery Doncaster Rovers, które prowadził aż do emerytury w 1961. Zmarł w 1992 w wieku 82 lat.
Bibliografia
- Harris, Jeff & Hogg, Tony (ed.): Arsenal Who’s Who. Independent UK Sports, 1995. ISBN 1-899429-03-4.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.