Jack Fleck

Jack Donald Fleck

Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1921 Bettendorf (Iowa), USA
Data i miejsce śmierci	21 marca 2014 Fort Smith (Arkansas), USA
Wzrost	185 cm
Narodowość	amerykańska
College	nie uczęszczał
Kariera
Przejście na zawodowstwo	1939
Wygrane jako zawodowiec	7

Jack Donald Fleck (ur. 7 listopada 1921 w Bettendorf, zm. 21 marca 2014 w Fort Smith) – amerykański profesjonalny golfista. Najbardziej znany z wygranej w mistrzostwach znanych jako U.S. Open w 1955 roku, gdzie pokonał swojego rywala Bena Hogana. Dożył 92 lat, stając się najstarszym żyjącym wtedy zwycięzcą U.S. Open^[1].

Wczesne lata

Urodził się w Bettendorf w stanie Iowa i w tych okolicach dorastał. Jego rodzice byli niezamożnymi farmerami, którzy stracili swoje ziemie w latach 20. Uczęszczał do szkoły średniej oddalonej o około 11 km od swojego rodzinnego domu w Davenport (Davenport High School). Tam też zaczął swoją życiową przygodę z golfem, grając w tamtejszej drużynie golfowej. Następnie w połowie lat 30., został pomocnikiem tzw. caddy'm lokalnego dentysty. Zawodową grą zajął się od roku 1939, gdzie pracował jako profesjonalny asystent (Assistant Golf Professional) w klubie golfowym w Des Moines za 5$ na tydzień przed II. wojną światową. Podczas światowego konfliktu w roku 1942 dołączył do armii służąc w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych jako kwatermistrz^[2]. Uczestniczył w operacji Neptun, inwazji desantowej z brytyjskiego okrętu rakietowego na plaży Utah w Normandii^[3]. W ciągu dwóch tygodni po odejściu ze służby Jack wystartował w zimowych mistrzostwach PGA Championship, czyli jednym z czterech największych turniejów golfowych mężczyzn tuż obok U.S. Open, The Open Championship oraz The Masters Tournament.

Kariera

Po kilku latach uczestniczenia w lokalnych zawodach oraz w wydarzeniach PGA Tour, Fleck zdecydował się grać na pełny etat tylko w wydarzeniach pokroju PGA Tour. W niecałe sześć miesięcy zdobył swoją pierwszą nagrodę w jednym z najważniejszych mistrzostw dla mężczyzn podczas U.S. Open w 1955 roku, które miało miejsce w San Francisco. Podczas 18-dołkowej dogrywki wyprzedził swojego rywala Bena Hogana trzema uderzeniami, zapewniając sobie tym samym zwycięstwo. W mistrzostwach U.S. Open deficytem dziewięciu uderzeń wpisał się na listę rekordów tych zawodów pokonując Tommy’ego Bolta^[4]. W październiku 1956 roku Fleck przeniósł się do Detroit, gdzie został głową klubu golfowego Rochester^[5].

W lutym 1960 roku wygrywa kolejne zawody na tournée Phoenix Open. Następnego roku zostaje po raz trzeci i ostatni zwycięzcą The Bakersfield Open. Następne lata nie przyniosły już wygranych, jednak w roku 1962 na mistrzostwach PGA znajduje się w pierwszej dziesiątce. Po śmierci żony Lynn zakwalifikował się do US Open w 1977 roku w wieku 55 lat, niestety złe wyniki dyskwalifikują go.

W lutym 1979 roku w dogrywce wygrywa mistrzostwa PGA seniorów^[6], zanim jeszcze utworzono je oficjalnie. Został uhonorowany w projekcie The Iowa Golf Hall of Fame utworzonym przez tamtejsze zrzeszenie golfistów^[7].

W 1993 roku Jacka Flecka spotyka nieszczęście, zalewa pola golfowe znajdujące się w jego posiadaniu na terenie Arkansas. Aby je uratować zmuszony jest sprzedać swój złoty medal z mistrzostw U.S. Open z 1955 roku. Żył wraz ze swoją małżonką Carmen w Fort Smith w stanie Arkansas.

Życie prywatne

Pierwszą żoną Flecka została Lynn Burnsdale z Chicago. Poznali się w Davenport, po sześciu tygodniach znajomości wzięli ślub. Lynn urodziła mu jedynego syna, którego nazwali imieniem po sławnym golfiście Craigu Woodzie, zwycięzcy mistrzostw The U.S. Masters oraz U.S. Open z roku 1941. Żona Flecka aktywnie wspierała go w jego pasji, zachęcając go do udziału w różnych zawodach. Zmarła śmiercią samobójczą w roku 1975^[8]. Ożenił się powtórnie w roku 2001 z Carmen, z którą spędził resztę swojego życia. Zmarł 21 marca 2014 roku w wieku 92 lat^[9].

Wygrane podczas kariery zawodowej

Wygrane PGA Tour

Nr	Data	Zawody	Punkty zwycięstwa	Par	Wygrane z
1	19 kwietnia 1955	U.S. Open	76-69-75-67=287	+3	Ben Hogan
2	15 lutego 1960 PGA Tour	Phoenix Open Invitational	68-68-71-66=273	−11	Bill Collins
3	1 października 1961 PGA Tour	Bakersfield Open	71-71-69-65=276	−12	Bob Rosburg

Rekordy PGA Tour

Nr	Rok	Zawody	Przeciwnik	Wynik
1	1955	U.S. Open	Ben Hogan	Wygrana na 18 dołkach (Fleck:69, Hogan:72)
2	1960	Phoenix Open Invitational	Bill Collins	Wygrana na 18 dołkach (Fleck:68, Collins:71)
3	1960	St. Petersburg Open Invitational	George Bayer	Przegrana przez birdie na pierwszym dodatkowym dołku na rzecz przeciwnika
4	1960	Insurance City Open	Bill Collins, Arnold Palmer	Palmer wygrał przez birdie na trzecim dodatkowym dołku Collins został wyeliminowany przez birdie na pierwszym dołku
5	1961	Bakersfield Open	Bob Rosburg	Wygrał przez birdie na pierwszym dodatkowym dołku

Inne wygrane

• 1952 RGCC Shelden Invitational
• 1954 RGCC Shelden Invitational
• 1964 Illinois PGA Championship
• 1965 Illinois Open Championship

Wygrane w mistrzostwach seniorów

• 1979 Mistrzostwa seniorów PGA
• 1995 Liberty Mutual Legends of Golf

Oś czasu

NBU = Nie brał udziału
WS = Wycofał się
Z = Zdyskwalifikowany
CUT = Ze względu na niewystarczającą ilość punktów nie grał dalej (tzw. miss the cut)
"R" Remis
P64, P32, P16, PK = Rundy, w których zawodnik przegrał w mistrzostwach PGA
PK = Przegrana w kwalifikacjach
Zielone tło oznacza wygrane. Przez żółte tło rozumiemy znalezienie się w pierwszej 10.

Podsumowanie

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Google Books Bettendorf Iowa's Exciting City published 2000