Jack Lemmon
Jack Lemmon (1968) | |
Imię i nazwisko | John Uhler Lemmon III |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1925 |
Data i miejsce śmierci | 27 czerwca 2001 |
Zawód | |
Współmałżonek | Cynthia Stone |
Lata aktywności | 1949–2001 |
Jack Lemmon (właśc. John Uhler Lemmon III; ur. 8 lutego 1925 w Newton, zm. 27 czerwca 2001 w Los Angeles) – amerykański aktor i muzyk, znany zarówno z ról dramatycznych, jak i komediowych[1].
Przez prawie 50 lat kariery wystąpił w około 80 filmach fabularnych, zarówno komediach, jak i dramatach. Dwukrotnie nagrodzony Oscarem; za drugoplanową rolę w filmie Mister Roberts (1955) i pierwszoplanową w filmie Ocalić tygrysa (1973) oraz dwukrotny laureat nagrody na festiwalu w Cannes.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Newton w Massachusetts w rodzinie rzymskokatolickiej jako syn Mildred Burgess LaRue „Millie” Noel Lemmon i Johna Uhlera Lemmona II, prezesa firmy produkującej pączki[2][3]. Jego rodzina była pochodzenia irlandzkiego, szkockiego, niemieckiego, francuskiego, holenderskiego i walijskiego[4]. Uczęszczał do szkoły podstawowej John Ward Elementary School i Rivers School w Weston. Często źle się czuł jako dziecko, zanim skończył 10 lat, przeszedł trzy znaczące operacje na uszy. Zanim skończył 12 lat, spędził dwa lata w szpitalu. W 1943 ukończył Phillips Academy w Andover[5]. W czasie II wojny światowej służył w United States Navy[6]. W 1947 został absolwentem Harvard College przy Uniwersytecie Harvarda w Cambridge[5].
W 1947 studiował aktorstwo pod okiem trenerki Uty Hagen w HB Studio w Nowym Jorku[7]. Był także pianistą, który trenował w wieku 14 lat i nauczył się grać ze słuchu. Przez rok w Nowym Jorku pracował nieodpłatnie jako kelner i mistrz ceremonii w barze Old Knick na Second Avenue na Manhattanie. Grał również na pianinie w sali.
Kariera
W 1948 po raz pierwszy trafił na mały ekran jako Fred Stevens w serialu CBS Studio One. Rok później zadebiutował na kinowym ekranie w roli tynkarza w komedii Michaela Curtiza The Lady Takes a Sailor (1949) z udziałem Jane Wyman, Eve Arden i Toma Tully. Po tym, jak Lemmon na Broadwayu dostał główną rolę Leo Davisa w komedii Serwis pokojowy (1953)[8], łowca talentów dla Columbia Pictures przekonał go, by zamiast tego spróbował rozpocząć karierę w Hollywood[9].
Został szybko dostrzeżony w roli filmowca Pete’a Shepparda w komedii romantycznej George’a Cukora To może się zdarzyć każdemu (It Should Happen to You, 1954) z Judy Holliday. Jako Frank Thurlowe Pulver w komediodramacie wojennym CinemaScope Mister Roberts (1955), przy którym pracowało trzech reżyserów: John Ford, Mervyn LeRoy i Joshua Logan, otrzymał Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Za kreację prezesa podupadającej firmy odzieżowej, Harry’ego Stonera, który przeżywa kryzys wieku średniego w dramacie Johna G. Avildsena Ocalić tygrysa (1973), zdobył Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego.
Był ulubionym aktorem reżysera Billy’ego Wildera. Lemmon zagrał w 7 jego filmach: Pół żartem, pół serio (1959), Garsoniera (1960), Słodka Irma (1963), Szczęście Harry’ego (1966), Avanti! (1972), Strona tytułowa (1974), Najlepszy kumpel (1981).
Życie prywatne
7 maja 1950 poślubił Cynthię Boyd Stone, z którą miał syna Christophera (ur. 22 czerwca 1954). 4 grudnia 1956 doszło do rozwodu. 17 sierpnia 1962 ożenił się z aktorką Felicią Farr. Mieli córkę Courtney (ur. 7 stycznia 1966), której ojcem chrzestnym został Billy Wilder.
Śmierć
Zmarł 27 czerwca 2001 w Los Angeles w wieku 76 lat na raka jelita grubego[10].
Filmografia
- To może zdarzyć się każdemu (1954) jako Pete Sheppard
- Moja siostra Eileen (1955) jako Robert Baker
- Mister Roberts (1955) jako Ensign Frank T. Pulver
- Ogień pod pokładem (1957) jako Tony
- Czarna magia na Manhattanie (1958) jako Nicky Holroyd
- Kowboj (1958) jako Frank Harris
- Pół żartem, pół serio (1959) jako Jerry
- Garsoniera (1960) jako Calvin C. Baxter
- Dni wina i róż (1962) jako Joe Clay
- Urocza gospodyni (1962) jako William Gridley
- Słodka Irma (1963) jako Nestor Patou/Lord X
- Zamieńmy się mężami (1964) jako Sam Bissel
- Jak zamordować własną żonę (1965) jako Stanley Ford
- Wielki wyścig (1965) jako prof. Fate/książę Hapnick
- Szczęście Harry’ego (1966) jako Harry Hinkle
- Dziwna para (1968) jako Felix Unger
- Kwietniowe szaleństwa (1969) jako Howard Brubaker
- Za miastem (1970) jako George Kellerman
- Kotch (1971) jako śpiący pasażer autobusu (także reżyseria)
- Avanti! (1972) jako Wendell Armbruster
- Ocalić tygrysa (1973) jako Harry Stoner
- Strona tytułowa (1974) jako Hildy Johnson
- Więzień Drugiej Alei (1975) jako Mel Edison
- Port lotniczy ’77 (1977) jako Don Gallagher
- Chiński syndrom (1979) jako Jack Godell
- Haracz (1980; znany także pod tytułem Dar) jako Scottie Templeton
- Najlepszy kumpel (1981) jako Victor Clooney
- Zaginiony (1982) jako Ed Horman
- Makaroniarze (1985) jako Robert Traven
- Takie jest życie (1986) jako Harvey Farichild
- Tato (1989) jako Jake Tremont
- JFK (1991) jako Jack Martin
- Gracz (1992) – gra siebie samego
- Glengarry Glen Ross (1992) jako Shelley Levene
- Na skróty (1993) jako Paul Finnigan
- Dwaj zgryźliwi tetrycy (1993) jako John Gustafson
- Harfa traw (1995) jako Morris Ritz
- Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (1995) jako John Gustafson
- Obywatele prezydenci (1996) jako Russel P. Kramer
- Zbrodnia nie ukarana (1996) jako Max Mueller/Karl Luger
- Hamlet (1996) jako Marcellus
- Morska przygoda (1997) jako Herb Sullivan
- Dziwna para II (1998) jako Felix Unger
- Daleka droga do domu (1998) jako Thomas Gerrin
- Kto sieje wiatr (1999) jako Henry Drummond
- Wtorki z Morriem (1999) jako Morrie Schwartz
- Nazywał się Bagger Vance (2000) jako stary Hardy Greaves (tylko głos)/narrator
Nagrody
- Nagroda Akademii Filmowej
- 1956: Mister Roberts (Najlepszy Aktor Drugoplanowy)
- 1973: Ocalić tygrysa (Najlepszy Aktor Pierwszoplanowy)
- Złoty Glob 1973: Avanti! (Najlepszy aktor w komedii lub musicalu)
Przypisy
- ↑ Jack Lemmon Awards. AllMovie. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Jack Lemmon Biography (1925-2001). Film Reference. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Jack Lemmon (1925–2001). Find a Grave. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Jack Lemmon What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-03-06]. (ang.).
- ↑ a b Jack Lemmon Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Jack Lemmon (1925–2001). Biography.com. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Jack Lemmon - Actors and Actresses. Film Reference. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Jack Lemmon. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Lucia Bozzola: Jack Lemmon Biography. AllMovie. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
- ↑ Jack Lemmon, Academy Award Winning Actor, Dies at 76. „The New York Times”, 2001-06-28. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Jack Lemmon w bazie IMDb (ang.)
- Jack Lemmon w bazie Notable Names Database (ang.)
- Jack Lemmon w bazie Filmweb
- Jack Lemmon w bazie Discogs.com (ang.)
- ISNI: 0000 0001 0906 1975
- VIAF: 59270146
- LCCN: n50047483
- GND: 11881365X
- BnF: 13896539p
- SUDOC: 055057632
- NLA: 35653853
- NKC: jn20000701027
- BNE: XX1044908
- NTA: 070443440
- BIBSYS: 90148010
- PLWABN: 9810658168605606
- NUKAT: n2008109733
- J9U: 987007422876405171
- CANTIC: a11352152
- CONOR: 25433699
- KRNLK: KAC2020L1209
- LIH: LNB:CXNu;=B0
- WorldCat: lccn-n50047483
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Bryan Derksen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Stylized silhouette of the Golden Globe award, for use as an icon.
Photo of Cass Elliot, Diahann Carroll and Jack Lemmon from a 1973 television special.
Publicity photo of Jack Lemmon
Autor: John Mathew Smith & www.celebrity-photos.com from Laurel Maryland, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Kennedy Center Wash. D.C. 2002
always wore this red tie on special occasionsCropped screenshot of Tony Curtis, Jack Lemmon and Marilyn Monroe from the trailer for the film Some Like It Hot