Jack Lisowski
Pseudonim | Jackpot |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Gra zawodowa | od 2010 |
Najwyższy ranking | 10 (Marzec 2021, Maj 2022) |
Bieżący ranking | 12 (stan na 2022-10-23 aktualizacja) |
Najwyższy break | 147 (kwalifikacje do UK Championship 2012) |
Jack Lisowski (ur. 25 czerwca 1991 w Cheltenham, Anglia) – angielski snookerzysta pochodzenia ukraińskiego[1]. Plasuje się na 30 miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 260[2].
Kariera amatorska
W 2007 roku w turnieju Junior Pot Black zajął 2. miejsce, przegrywając w finale z Mitchellem Mannem[3].
W sezonie 2008/2009 zajął 2. miejsce w szóstym turnieju z cyklu International Open Series przegrywając w finale z Xiao Guodongiem. Ostatecznie w rankingu PIOS na koniec sezonu zajął 23. miejsce.
W 2009 roku został nagrodzony stypendium Paul Hunter Scholarship, co dało mu możliwość ćwiczeń w World Snooker Academy w Sheffield.
W sezonie 2009/2010 wygrał pierwszy i ósmy turniej z cyklu International Open Series i na koniec sezonu zajął pierwsze miejsce w rankingu PIOS.
Kariera zawodowa
Jack Lisowski do grona profesjonalistów dołączył w 2010 roku dzięki zajęciu pierwszego miejsca w rankingu PIOS w sezonie 2009/2010[4].
Pierwszy sezon jako zawodowiec – 2010/2011
W kwalifikacjach do Shanghai Masters 2010 przegrał już w pierwszej rundzie z Jamesem McBainem 3-5.
Kwalifikacje do Welsh Open 2011 przeszedł bez większych problemów[5][6]. Dzięki swojej pozycji w rankingu mógł zacząć turniej dopiero od drugiej rundy kwalifikacji. Najpierw pokonał Liama Highfielda (4-1), aby w następnym meczu jeszcze łatwiej uporać się z doświadczonym Fergalem O’Brienem (4-0). Problem pojawił się w ostatniej rundzie, wraz z długim i ciężkim pojedynkiem z Martinem Gouldem, który jednak rozstrzygnął w ostatnim frejmie na swoją korzyść.
W fazie zasadniczej natrafił na najlepszego zawodnika ostatnich lat Johna Higginsa. Higgins nie spodziewał się tak trudnego pojedynku. Podobnie jak w ostatnim pojedynku w kwalifikacjach potrzebne było aż 7 frejmów i mało brakowało, aby Szkot przegrał ten mecz. Ostateczny wynik to 4-3 dla Higginsa.
Najlepszy występ w sezonie 2010/2011 Lisowski zaliczył podczas trzeciego turnieju serii Players Tour Championship, gdzie wygrał 6 kolejnych pojedynków, w tym odniósł bardzo cenne zwycięstwo nad Markiem Selby, by dopiero w finale ulec gładko 0-4 Tomowi Fordowi.
Na początku maja 2011 odebrał nagrodę dla najlepszego debiutanta sezonu, który zakończył na 52. pozycji listy rankingowej[7].
Pozostałe sezony
W sezonie 2012/2013 największym sukcesem było pierwsze w karierze dojście do ćwierćfinału dużego turnieju rankingowego (było to China Open 2013). Osiągnięcie to udało mu się powtórzyć dopiero 4 lata później, w Gibraltarze. W październiku w Shanghai Masters 2017 doszedł do półfinału. W następnym roku ponownie znalazł się w ćwierćfinale, w turniejach English Open i China Open[8].
Sezon 2018/2019 rozpoczął od pierwszego udziału w finale turnieju rankingowego – w Riga Masters musiał uznać wyższość Neila Robertsona, który zwyciężył 5-2[9]. Potem regularnie dochodził do ćwierćfinałów, a w turnieju International Championship 2018 zagrał nawet w półfinale, gdzie znowu zmierzył się z Robertsonem i przegrał 9 do 7[8]. W finale China Open, rozegranym 7 kwietnia 2019 w Pekinie, przegrał 4-11 z Neilem Robertsonem[10][11].
Występy w turniejach w całej karierze[8]
Tournaments | 2010/ 11 | 2011/ 12 | 2012/ 13 | 2013/ 14 | 2014/ 15 | 2015/ 16 | 2016/ 17 | 2017/ 18 | 2018/ 19 | 2019/ 20 | 2020/ 21 | 2021/ 22 | 2022/ 23 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rankings[a][12] | [b] | 52 | 40 | 35 | 42 | 53 | 39 | 54 | 26 | 11 | 14 | 14 | 10 | ||||||||||||||||||||||||
Turnieje rankingowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Riga Masters[c] | Nie rozegrano | MR | 2R | 3R | F | 3R | Nie roz. | ||||||||||||||||||||||||||||||
International Championship | Nie roz. | LQ | 1R | LQ | 2R | LQ | 3R | SF | 1R | Nie roz. | |||||||||||||||||||||||||||
China Championship | Nie rozegrano | NR | LQ | 2R | 2R | Nie roz. | |||||||||||||||||||||||||||||||
Championship League Snooker | Nie-rank. | RR | A | RR | |||||||||||||||||||||||||||||||||
European Masters | Nie rozegrano | LQ | 3R | QF | LQ | 2R | 1R | 2R | |||||||||||||||||||||||||||||
British Open | Nie rozegrano | 1R | 3R | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Northern Ireland Open | Nie rozegrano | 4R | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | LQ | |||||||||||||||||||||||||||||
UK Championship | LQ | LQ | 1R | 1R | 3R | 3R | 1R | 2R | 4R | 3R | QF | QF | |||||||||||||||||||||||||
Scottish Open | Nie roz. | MR | Nie roz. | 1R | 1R | 2R | F | 2R | LQ | ||||||||||||||||||||||||||||
English Open | Nie rozegrano | 1R | QF | 3R | 3R | 2R | LQ | ||||||||||||||||||||||||||||||
World Open[d] | LQ | LQ | LQ | LQ | Nie roz. | LQ | 1R | QF | 3R | Nie roz. | |||||||||||||||||||||||||||
World Grand Prix | Nie rozegrano | NR | DNQ | DNQ | 2R | 1R | 1R | F | 2R | ||||||||||||||||||||||||||||
Shoot-Out | Nie-rank. | 4R | 1R | A | 3R | 1R | 2R | ||||||||||||||||||||||||||||||
German Masters | 1R | LQ | LQ | 2R | LQ | LQ | LQ | 1R | 1R | LQ | F | LQ | |||||||||||||||||||||||||
Welsh Open | 1R | LQ | LQ | 3R | 1R | 2R | 1R | 3R | 4R | 3R | 4R | SF | |||||||||||||||||||||||||
Players Championship[e] | 1R | 2R | 2R | DNQ | DNQ | DNQ | DNQ | DNQ | QF | DNQ | QF | DNQ | |||||||||||||||||||||||||
Turkish Masters | Nie rozegrano | 2R | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
China Open | LQ | LQ | QF | 1R | 2R | 2R | LQ | QF | F | Nie roz. | |||||||||||||||||||||||||||
WST Pro Series | Nie rozegrano | RR | Nie roz. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Indian Open | Nie roz. | LQ | LQ | NH | 1R | 1R | 1R | Nie rozegrano | |||||||||||||||||||||||||||||
Gibraltar Open | Nie rozegrano | MR | QF | 4R | 2R | 3R | F | 3R | |||||||||||||||||||||||||||||
Tour Championship | Nie rozegrano | DNQ | DNQ | QF | DNQ | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Mistrzostwa świata | LQ | LQ | 1R | LQ | LQ | LQ | LQ | 2R | 1R | 1R | 2R | QF | |||||||||||||||||||||||||
Turnieje nie-rankingowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Paul Hunter Classic | Minor-Rank. | Rank. | A | Nie roz. | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Shanghai Masters | Rank. | NH | QF | Nie roz. | |||||||||||||||||||||||||||||||||
The Masters | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | |||||||||||||||||||||||||
Byłe turnieje rankingowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wuxi Classic | Non-Ranking | LQ | 2R | 2R | Nie rozegrano | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Australian Goldfields Open | NH | LQ | 1R | A | 1R | 1R | Nie rozegrano | ||||||||||||||||||||||||||||||
Shanghai Masters | LQ | 1R | LQ | LQ | 1R | LQ | LQ | SF | Nie-rank. | ||||||||||||||||||||||||||||
Paul Hunter Classic | Minor-Rank. | 3R | 2R | QF | Nie-rank. | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Byłe turnieje nie-rankingowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Shoot-Out | A | 1R | 3R | 1R | 1R | 3R | Rank. | ||||||||||||||||||||||||||||||
Championship League Snooker | A | A | A | A | A | A | A | A | F | RR | Rank. |
Legenda | |||||
---|---|---|---|---|---|
LQ | odpadł w kwalifikacjach | #R | odpadł we wczesnej fazie turnieju (WR = runda dzikich kart, RR = faza grupowa) | QF | przegrał w ćwierćfinale |
SF | przegrał w półfinale | F | przegrał w finale | W | zwycięstwo |
DNQ | nie zakwalifikował się | A | nie brał udziału | WD | zrezygnował w trakcie turnieju |
NH / Nie roz. | Turniej nie odbył się. | |||
NR / Nie-rank. | Turniej nie był zaliczany jako rankingowy. | |||
R / Rank. | Turniej był zaliczany jako rankingowy. | |||
MR / Minor-Rank. | Turniej był zaliczany jako mniejszy rankingowy. |
Statystyka zwycięstw
Amatorskie
- International Open Series 2009/2010 – Turniej I
- International Open Series 2009/2010 – Turniej VIII
Uwagi
- ↑ Pokazuje ranking na początku sezonu
- ↑ Nowi zawodnicy w Main Tourze nie mają przypisanego rankingu.
- ↑ Turniej nosił nazwę Riga Open (w sezonach: 2014/2015–2015/2016).
- ↑ Turniej zmieniał nazwę: World Open (w sezonie 2010/2011) oraz Haikou World Open (2011/2012–2013/2014).
- ↑ Turniej nosił nazwę Players Tour Championship Grand Finals (2010/2011–2012/2013).
Przypisy
- ↑ Jack Lisowski Q & A. jack-lisowski.com. [dostęp 2011-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-15)].
- ↑ 100+ Centuries, snookerinfo (ang.).
- ↑ Chris Turner’s Snooker Archive: Pot Black, Junior Pot Black. [dostęp 2010-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-16)].
- ↑ globalsnooker.com: 2009–10 PIOS Rankings. [dostęp 2010-06-06].
- ↑ eurosport.pl: Lisowski imponuje. Welsh Open 2010–2011 – Snooker – Eurosport. [dostęp 2011-02-13]. (pol.).
- ↑ eurosport.pl: Lisowski wymiata. [dostęp 2011-02-13]. (pol.).
- ↑ eurosport.pl: Wręczono nagrody dla postaci sezonu 2010/11. [dostęp 2011-05-07].
- ↑ a b c Jack Lisowski. snooker.org. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ Robertson Rules In Riga – World Snooker, „World Snooker”, 29 lipca 2018 [dostęp 2018-07-30] (ang.).
- ↑ Robertson storms to Beijing victory, worldsnooker (ang.).
- ↑ Matches, worldsnooker. livescores.worldsnookerdata.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-10)]. (ang.).
- ↑ Snooker.org: Ranking History. [dostęp 2011-02-06].
Linki zewnętrzne
- Jack Lisowski – profil w serwisie www.147.com.pl (pol.)
- Profil na Global Snooker (archiwum). global-snooker.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-20)].
- Profil na Pro Snooker Blog
Media użyte na tej stronie
Autor: Benutzer:Bill da Flute, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jack Lisowski beim Paul Hunter Classic 2016