Jacob Marrel
Jacob Marrel (ur. 1614 we Frankenthal (Pfalz), zm. 1681 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki malarz kwiatów i martwych natur, jedyny uczeń Georga Flegela.
Jacob Marrel był synem pisarza miejskiego we Frankenthal (Pfalz), również o imieniu Jacob, i wnukiem pochodzącego z Francji złotnika Claude'a Marrela. Po zgonie ojca rodzina przeniosła się w grudniu 1624 do Frankfurtu, gdzie Jacob Marrel został w 1627 jedynym uczniem Georga Flegela. Studia malarskie kontynuował w Utrechcie u Jana de Heema. W 1651 został obywatelem Frankfurtu i poślubił Johannę Sybillę Heim(ius), wdowę po Mateuszu Merianie Starszym. Jej córkę Marię Sybillę Merian wyuczył malarstwa, rysunku i miedziorytnictwa. Później wyjeżdżał jeszcze kilkakrotnie do Utrechtu i Norymbergi.
Malował najczęściej martwe natury z kwiatami i owocami, na których przedstawiał również owady, jaszczurki i ptaki. Jego obrazy odznaczają się walorami dekoracyjnymi i świadczą o wyczuciu kompozycji u autora, który był jednak przeciętnym kolorystą[1]. Niektóre swoje dzieła Marrel podpisywał w zlatynizowanej formie Jacobus Marrellus z dodatkiem wyrazu fecit (uczynił).
W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Marrela zatytułowany Kwiaty w wazonie i małe stworzonka.
Przypisy
- ↑ Andrzej Chudzikowski, [red.]: Holenderska i flamandzka martwa natura XVII wieku. Warszawa: Wydawnictwo Sztuka, 1954, s. 51-53.Sprawdź autora:2.
Bibliografia
- Andrzej Dulewicz, Encyklopedia sztuki niemieckiej, Warszawa: WAiF; Wydaw, Nauk. PWN, 2002. ISBN 83-01-13637-5.
Media użyte na tej stronie
Selbstbildnis aus Artliches und Kunstreichs Reißbüchlein, Frankfurt
Two Tulips, a Shell and an Insect.