Jacob de Backer

Jacob de Backer
Ilustracja
Boże Narodzenie
(druga połowa XVI wieku)
Data i miejsce urodzenia

ok. 1540
Antwerpia

Data i miejsce śmierci

1595
Antwerpia

Zawód, zajęcie

artysta

Jacob de Backer (ur. ok. 1540 w Antwerpii, zm. 1595 tamże) – flamandzki malarz, czołowy w Antwerpii i we Flandrii przedstawiciel późnego manieryzmu.

Urodził się w Antwerpii między 1540 a 1545 rokiem i zmarł pomiędzy 1591-1600 rokiem[1]. W 1560 roku wyjechał do Włoch, gdzie poznał m.in. twórczość Giorgia Vasariego czy Zacopa Zucchiego, która pozostawiła trwały ślad w jego twórczości. Studiował razem z Antonim van Palermo i Hendrikiem Steenwijkiem Starszym[2]. W 1567 roku powrócił do Antwerpii by podjąć się wykonania pierwszego swojego zlecenia: tryptyku dla opactwa Baudeloo w Gandawie. Dzieło zostało ukończone w 1569 roku. Backer prócz obrazów religijnych malował portrety, sceny mitologiczne i alegoryczne. W swoich dziełach podejmował tematy pozwalające na mistrzowskie wykorzystanie i operowanie nagimi postaciami w najróżniejszych wyrafinowanych pozach i układach czym naśladował włoski figura serpentinata. To najwybitniejszych jego dzieł zalicza się Sąd Ostateczny z 1571 roku (obecnie w Antwerpii) oraz epitafium wydawcy Christopha Plantina z katedry w Antwerpii w formie tryptyku ze scenami Sądu Ostatecznego (w środku) i z wizerunkami rodziny Plantina po bokach.

Przypisy

  1. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-09)].
  2. Karel van Mander, Het schilder-boeck · dbnl, www.dbnl.org [dostęp 2017-11-18] (ang.).

Bibliografia

  • Robert Genaille: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.

Media użyte na tej stronie