Jacopo Sadoleto
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | Państwo Kościelne |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 lipca 1477 Modena |
Data i miejsce śmierci | 18 października 1547 Rzym |
Biskup Carpentras | |
Okres sprawowania | 1517–1547 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Kreacja kardynalska | 22 grudnia 1536 Paweł III |
Kościół tytularny | S. Callisto S. Balbina S. Pietro in Vincoli |
Data konsekracji | 1520 |
---|---|
Konsekrator | Niccolò Fieschi |
Jacopo Sadoleto (ur. 12 lipca 1477 w Modenie, zm. 18 października 1547 w Rzymie) – sekretarz papieża Leona X, a następnie Klemensa VII, biskup Carpentras w Prowansji (od 1517), kardynał (od 1536).
Życiorys
Sadoleto był przede wszystkim dyplomatą, znakomitym mówcą i poetą. Był tolerancyjny i przeciwny prześladowaniom protestantów. W swojej diecezji nie dopuścił do rozwijania się kalwinizmu, ale też ich nie prześladował. Gościnnie przyjął waldensów – uciekinierów krwawych prześladowań w Merindol i Cabrieres w roku 1545.
Sadoleto był znany ze swej prawości, jednak należał do częstych gości Imperii, luksusowej kurtyzany rzymskiej, w której – według relacji F. Lancelotti – był szalenie zakochany i z którą miał córkę. Jednak Imperia ojcostwo swej córki przyznała bogatszemu wielbicielowi, bankierowi Agostino Chigi.
W roku 1536 uczestniczył w obradach komisji kardynalskiej, powołanej przez papieża Klemensa VII (papież), które zaowocowały dokumentem znanym jako Consilium de Emendanda Ecclesia Romana.
Nazwisko Sadoleta obecnie znane jest głównie ze sporu literackiego z Kalwinem. W 1539 roku Sadoleto napisał list do mieszkańców Genewy, starając się ich nakłonić do powrotu na łono Kościoła rzymskokatolickiego. W liście tym, nie wymieniając nazwiska Kalwina, oczernił reformatorów, oskarżając ich o kierowanie się niskimi pobudkami, szerzenie niepokojów i niszczenie Kościoła. Kalwin przebywał w tym czasie w Strasburgu, jednak na prośbę mieszkańców Genewy w krótkim czasie odpowiedział Sadoletowi stanowczym listem, po którym kardynał zaniechał dalszych prób nawracania Genewczyków.
Bibliografia
- Kazimierz Chłędowski, Rzym – Ludzie Odrodzenia, Warszawa 1957.
- Philip Schaff, History of the Christian Church, vol. VIII, Grand Rapids 1994 (reprint).
- Polski przekład opisujący spór literacki Kalwina z Sadoletem.
- Sadoleto, Jacopo (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-05-15].
- ISNI: 0000 0001 2282 0198
- VIAF: 76326881
- ULAN: 500063183
- LCCN: n86114183
- GND: 119006626
- NDL: 01167091
- LIBRIS: nl023w865hcrsdc
- BnF: 120071906
- SUDOC: 056604149
- SBN: CFIV025277
- NLA: 35934969
- NKC: skuk0004949
- DBNL: sado006
- BNE: XX998262
- NTA: 068715285
- BIBSYS: 1050302
- CiNii: DA11080577
- Open Library: OL131288A
- PLWABN: 9810609920605606
- NUKAT: n2008042016
- J9U: 987007267407005171
- PTBNP: 107988
- CANTIC: a11633050
- NSK: 000553549
- CONOR: 193426019
- ΕΒΕ: 168843
- BLBNB: 000179538
- LIH: LNB:xAm;=B2
- RISM: pe74916
- WorldCat: lccn-n86114183