Jacopo di Cione

Jacopo di Cione (ur. ok. 1325 we Florencji, zm. ok. 1399 tamże) − florencki malarz, rzeźbiarz i architekt, tworzył w okresie późnego średniowiecza.

Życiorys

Dzieła Jacopo di Cione

Madonna z Dzieciątkiem i świętymi, Honolulu Academy of Arts

Ołtarz Świętego Mateusza, Galerii Uffizi, Florencja

Zwiastowanie, Kościół św. Mikołaja, Calenzano

Zwiastowanie, Kościół Ducha Świętego, Prato

Św. Piotr na tronie, Watykan

(c) I, Sailko, CC BY 2.5

Sceny z życia Matki Bożej

(c) I, Sailko, CC BY 2.5

Święty Zenobiusz

(c) I, Sailko, CC BY 2.5

Madonna z Dzieciątkiem i aniołami, Waszyngton

Madonna z Dzieciątkiem i świętymi,

Ukrzyżowanie, Galleria dell'Accademia, Florencja

Święty Donat, Chiesanuova

Rzeź niewiniątek, Santa Maria Maggiore, Florencja

(c) I, Sailko, CC BY 2.5

Zwiastowanie, Bazylika San Marco, Florencja

Palazzo dell'Arte dei giudici e notai, Florencja

Palazzo dell'Arte dei giudici e notai, Florencja

Należał do rodziny malarskiej. Jego bracia - Andrea, Benci, Nardo oraz Matteo - również byli malarzami i architektami^[1]. Pierwsze szlify malarskie uzyskał od braci we wspólnie prowadzonej pracowni malarskiej. W latach 1366-1368 samodzielnie stworzył szereg fresków w Palazzo dell'Arte dei Giudici e Notai we Florencji. Dla cechu prawniczego, który był właścicielem tej kamienicy Jacopo namalował również obraz do ołtarza Ukrzyżowania, dzisiaj w National Gallery w Londynie.

Po śmierci brata Andrea Orcagna w 1368 Jacopo dokończył rozpoczętego przez niego prace przeznaczone dla kościoła Orsanmichele we Florencji (Matka Boża oraz Ołtarz Świętego Mateusza^[2]). W 1369 zapisał się do Arte dei Medici e Speziali, jednego z siedmiu italskich cechów rzemieślniczych istniejących w XIV -XVIII wieku. Był konsulem cechu w 1384, 1387 i 1392.

Współpracował z malarzem Niccolò di Pietro Gerinim^[3]. W latach 1370-1371 współtworzył z nim poliptyk dla kościoła San Pier Maggiore we Florencji. Dwanaście głównych paneli znajduje się w National Gallery w Londynie. Obrazy predelli uległy rozproszeniu. Wspólnymi dziełami obu artystów są również obraz Ukoronowanie Maryi Dziewicy zamówiony przez mennicę florencką z 1372-1373^[4] oraz fresk Zwiastowanie zamówiony dla Palazzo dei Priori w Volterra^[5].

Między 1378 a 1380 Jacopo pracował przy budowie florenckiej katedry ze swym bratem Matteo. Po jego śmierci sam wybierał marmury, wykorzystywane do dekoracji świątyni. Prawdopodobnie brał również udział w pracach przy budowie centralnego portalu, który nie zachował się do naszych czasów.

Między 1382 a 1385 wraz z bratem Nardo pracował przy budowie florenckiej Loggii dei Lanzi. W 1386 namalował cztery obrazy na drewnie dla awiniońskiej siedziby kupca z Prato Francesco Datiniego. Ostatnia zapisana informacja dotycząca Jacopo jest z 2 maja 1398.

Przypisy