Jacques Santer

Jacques Santer

Data i miejsce urodzenia	18 maja 1937 Wasserbillig
Premier Luksemburga
Okres	od 20 lipca 1984 do 20 stycznia 1995
Przynależność polityczna	Chrześcijańsko-Społeczna Partia Ludowa
Poprzednik	Pierre Werner
Następca	Jean-Claude Juncker
Przewodniczący Komisji Europejskiej
Okres	od 25 stycznia 1995 do 15 marca 1999
Przynależność polityczna	Europejska Partia Ludowa
Poprzednik	Jacques Delors
Następca	Manuel Marín (p.o.)

Jacques Santer (ur. 18 maja 1937 w Wasserbillig) – luksemburski polityk i prawnik, poseł krajowy i europejski, minister, premier Luksemburga w latach 1984–1995, przewodniczący Komisji Europejskiej w latach 1995–1999.

Życiorys

Z wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu Strasburskiego oraz Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu. Zaangażował się w działalność Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej, od 1974 do 1982 był jej przewodniczącym.

W latach 1972–1974 pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwa pracy i spraw społecznych. W latach 1974–1979 wykonywał mandat posła do Izby Deputowanych oraz eurodeputowanego I kadencji, od 1975 do 1977 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego PE. W 1979 powrócił do rządu jako minister finansów, pracy i zabezpieczenia społecznego. W 1984 objął urząd premiera Luksemburga. W swoich trzech rządach do 1995 był jednocześnie ministrem stanu (1984–1995), ministrem finansów (1984–1989), ministrem skarbu (1989–1994) i ministrem kultury (1989–1995)^[1]. Od 1987 do 1990 był przewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej.

W styczniu 1995 przeszedł na stanowisko przewodniczącego Komisji Europejskiej. Zrezygnował z niego 15 marca 1999 razem z całą KE na skutek zarzutów o niegospodarność i nepotyzm, które miały dotyczyć części komisarzy (zwłaszcza francuskiej socjalistki Édith Cresson). Od 1999 do 2004 Jacques Santer ponownie był członkiem Parlamentu Europejskiego, reprezentował też krajowy rząd w Konwencie Europejskim.

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie Konwentu Europejskiego (fr.). [dostęp 2022-03-16].
• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-01-08].