Jacques d’Arthois

Pejzaż ze stadem, lata 30. XVII w.

Jacques d’Arthois (ur. 1613 w Brukseli, zm. 1686 tamże) – flamandzki malarz, rysownik i kolekcjoner sztuki.

Był uczniem Jana Mertensa od 1625 roku. W 1634 został mistrzem cechowym gildii malarskiej. Posiadał duży warsztat i licznych uczniów, m.in. był nauczycielem brata Nicolaesa d'Arthois i syna Jana Chrzciciela. W 1636 ożenił się z Marią Sampels, z którą miał ośmioro dzieci. W chwili śmierci był właścicielem kilku domów i posiadał pokaźny zbiór obrazów, jednak jego majątek był obciążony poważnymi długami.

Jacques d’Arthois malował przede wszystkim pejzaże, wykonanie niewielkich scen rodzajowych zlecał innym malarzom, jego współpracownikami byli m.in. David Teniers II, Pieter Snayers, Pieter van Avont i Caspar de Crayer. Walory dekoracyjne obrazów d’Arthois zwróciły uwagę wytwórców gobelinów w Brukseli, którzy zatrudniali artystę jako projektanta tkanin.

Liczne prace malarza znajdują się w galeriach europejskich i amerykańskich m.in. w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu, Królewskich Muzeach Sztuk Pięknych w Brukseli, Museum of Fine Arts w Bostonie, Ermitażu w Petersburgu i Luwrze. W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się jego obraz Pejzaż z powrotem Św. Rodziny z Egiptu (nr inw. 182062).

Bibliografia

Literatura dodatkowa

  • Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie