Jacques d’Itri
| Kardynał biskup | |
| Data urodzenia | 1330 |
|---|---|
| Data śmierci | 30 marca 1393 |
| Kardynał biskup | |
| Okres sprawowania | 1378–1393 |
| Tytularny łaciński patriarcha Konstantynopola | |
| Okres sprawowania | 1376–1378 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Prezbiterat | data nieznana |
| Nominacja biskupia | 1358 |
| Sakra biskupia | 1358 |
| Wybór patriarchy | 1358 |
| Kreacja kardynalska | 10 grudnia 1378 Klemens VII |
| Kościół tytularny | Santa Prisca (do 1387), Santa Prassede |
| Data konsekracji | 1358 |
|---|
Jacques d’Itri, Giacomo d’Itri (zm. 30 marca 1393)[1] – włoski duchowny katolicki, kardynał z okresu wielkiej schizmy zachodniej[1], w latach 1358–1359 biskup Ischi, w latach 1359–1363 biskup Martirano. W latach 1363–1378 arcybiskup metropolita Otranto. Od 1376 do 1378 tytularny łaciński patriarcha Konstantynopola[1].
Życiorys
W 1358 został mianowany biskupem Ischi. 22 marca 1359 został przeniesiony na stanowisko biskupa Martirano. 20 grudnia 1363 przestał pełnić tę funkcję, gdyż został mianowany arcybiskupem metropolitą Otranto. Od 1 sierpnia 1376 również był tytularnym łacińskim Patriarchą Konstantynopola[1]. Pełnił tę obydwie d funkcję do 18 grudnia 1378[1]. Tegoż dnia został dołączony do grona kardynałów przez antypapieża Klemensa VII. Przydzielono mu kościół tytularny Santa Prisca (do 1387), później zaś Santa Prassede (od 1387 do 1393. Zmarł w 1393 roku[1].