Jacques de Vitry

Jacques de Vitry
Kardynał biskup
Kraj działaniaPaństwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia1160/70
Vitry-en-Perthois?
Data i miejsce śmierci1 maja 1240
Rzym
Miejsce pochówku?
Biskup Akki
Okres sprawowania1214–9 czerwca 1229
Prior episcoporum ac omnium cardinalium
Okres sprawowania28 września 1237–1 maja 1240
Wyznaniekatolicyzm
KościółKościół łaciński
Inkardynacjakanonicy regularni św. Augustyna
Prezbiterat1210
Nominacja biskupia1214
Sakra biskupia31 lipca 1216
Wybór patriarchy1239
Kreacja kardynalska9 czerwca 1229
Grzegorz IX
Kościół tytularnyBiskup Tusculum

Jacques de Vitry (ur. 1160/70, zm. 1 maja 1240 w Rzymie) – francuski kardynał.

Życiorys

Pochodził prawdopodobnie z Vitry-en-Perthois. Pod koniec XII wieku studiował teologię na uniwersytecie paryskim, uzyskując prestiżowy tytuł magistra. W 1211 roku wstąpił do wspólnoty kanoników regularnych św. Augustyna w Oignies w diecezji Liège. Został wówczas spowiednikiem znanej w tamtej okolicy mistyczki Marie d'Oignies, należącej do wspólnoty beginek i begardów. W 1212/13 był bardzo aktywnym kaznodzieją krucjatowym w północnej Francji. W 1214 roku wybrano go biskupem Akki w Królestwie Jerozolimskim. 31 lipca 1216 otrzymał sakrę biskupią z rąk papieża Honoriusza III i jeszcze w tym samym roku wyjechał do swojej diecezji. Był jednym z organizatorów i uczestników V wyprawy krzyżowej. Zasłynął jako kronikarz, autor opisu krajów Wschodu w dziele Historia orientalis, wydanym w 1611 roku. Między 16 kwietnia a 29 lipca 1229 roku papież Grzegorz IX mianował go kardynałem biskupem Tusculum. Podpisywał bulle papieskie między 29 lipca 1229 a 23 czerwca 1239. W 1239 wybrano go na patriarchę Jerozolimy, jednak nominacja ta nie została zatwierdzona przez papieża. Zmarł w Rzymie.

Jest autorem przytaczanych we franciszkańskich źródłach listów oraz dzieła Historia Occidentalis, w której mowa jest o rozwoju ruchu związanego ze św. Franciszkiem z Asyżu w Italii i na Bliskim Wschodzie.

Bibliografia

  • A. Paravicini Bagliani, Cardinali di curia e "familiae" cardinalizie dal 1227 al 1254, Padwa 1972, cz. I s. 99-112

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie