Jacques de Vitry
Kardynał biskup | |
(c) I, Sailko, CC BY-SA 3.0 | |
Kraj działania | Państwo Kościelne |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1160/70 Vitry-en-Perthois? |
Data i miejsce śmierci | 1 maja 1240 Rzym |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Biskup Akki | |
Okres sprawowania | 1214–9 czerwca 1229 |
Prior episcoporum ac omnium cardinalium | |
Okres sprawowania | 28 września 1237–1 maja 1240 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | Kościół łaciński |
Inkardynacja | kanonicy regularni św. Augustyna |
Prezbiterat | 1210 |
Nominacja biskupia | 1214 |
Sakra biskupia | 31 lipca 1216 |
Wybór patriarchy | 1239 |
Kreacja kardynalska | 9 czerwca 1229 Grzegorz IX |
Kościół tytularny | Biskup Tusculum |
Jacques de Vitry (ur. 1160/70, zm. 1 maja 1240 w Rzymie) – francuski kardynał.
Życiorys
Pochodził prawdopodobnie z Vitry-en-Perthois. Pod koniec XII wieku studiował teologię na uniwersytecie paryskim, uzyskując prestiżowy tytuł magistra. W 1211 roku wstąpił do wspólnoty kanoników regularnych św. Augustyna w Oignies w diecezji Liège. Został wówczas spowiednikiem znanej w tamtej okolicy mistyczki Marie d'Oignies, należącej do wspólnoty beginek i begardów. W 1212/13 był bardzo aktywnym kaznodzieją krucjatowym w północnej Francji. W 1214 roku wybrano go biskupem Akki w Królestwie Jerozolimskim. 31 lipca 1216 otrzymał sakrę biskupią z rąk papieża Honoriusza III i jeszcze w tym samym roku wyjechał do swojej diecezji. Był jednym z organizatorów i uczestników V wyprawy krzyżowej. Zasłynął jako kronikarz, autor opisu krajów Wschodu w dziele Historia orientalis, wydanym w 1611 roku. Między 16 kwietnia a 29 lipca 1229 roku papież Grzegorz IX mianował go kardynałem biskupem Tusculum. Podpisywał bulle papieskie między 29 lipca 1229 a 23 czerwca 1239. W 1239 wybrano go na patriarchę Jerozolimy, jednak nominacja ta nie została zatwierdzona przez papieża. Zmarł w Rzymie.
Jest autorem przytaczanych we franciszkańskich źródłach listów oraz dzieła Historia Occidentalis, w której mowa jest o rozwoju ruchu związanego ze św. Franciszkiem z Asyżu w Italii i na Bliskim Wschodzie.
Bibliografia
- A. Paravicini Bagliani, Cardinali di curia e "familiae" cardinalizie dal 1227 al 1254, Padwa 1972, cz. I s. 99-112
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000 0001 0923 0986
- VIAF: 89144582
- LCCN: n85035238
- GND: 118711563
- LIBRIS: khwz05q30tw3msx
- BnF: 119617964
- SUDOC: 027615979
- NLA: 35816207
- NKC: ola2013774893
- BNE: XX1465547, XX1173711
- NTA: 074653865
- BIBSYS: 90861140
- Open Library: OL197068A, OL6105777A
- PLWABN: 9810642163305606
- NUKAT: n00091665
- J9U: 987007263345205171
- PTBNP: 1691072
- CONOR: 56534627, 231056483
- BLBNB: 000185971
- WorldCat: lccn-n85035238
Media użyte na tej stronie
(c) I, Sailko, CC BY-SA 3.0