Jadeit
| ||
(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0 | ||
Właściwości chemiczne i fizyczne | ||
Inne nazwy | żad, żadeit | |
---|---|---|
Skład chemiczny | NaAlSi2O6 | |
Twardość w skali Mohsa | 6,5 - 7 | |
Przełam | nierówny, muszlowy | |
Łupliwość | doskonała | |
Układ krystalograficzny | jednoskośny | |
Gęstość minerału | 3,2 do 3,3 g/cm³ | |
Właściwości optyczne | ||
Barwa | bezbarwny, różne barwy (biała, żółta, zielona, fioletowa) | |
Rysa | Biała |
Jadeit – minerał z gromady krzemianów łańcuchowych, zaliczany do grupy piroksenów. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich.
Wraz z egirynem i omfacytem tworzy szereg jadeitu.
Nazwa pochodzi od wykonanych z jadeitu amuletów noszonych przez hiszpańskich konkwistadorów w celu ochrony przed dolegliwościami ze strony nerek. Nazywali je piedra de ijada (kamień lędźwiowy) albo piedra de los riñones (kamień nerkowy).
Czasami w stosunku do jadeitu oraz do często mylonego z jadeitem nefrytu stosuje się nazwę żad.
Właściwości
- Wzór chemiczny: NaAlSi2O6 – krzemian sodu i glinu, niekiedy zawiera domieszkę wapniowo-magnezowego diopsydu.
- Układ krystalograficzny – jednoskośny
- Twardość w skali Mohsa – 6,5 – 7
- Łupliwość – doskonała
- Rysa – biała
- Przełam – nierówny, muszlowy
- Gęstość – 3,2 do 3,3 g/cm³
- Barwa – bezbarwny, różne barwy (biała, żółta, zielona, fioletowa)
- Połysk – szklisty, perłowy
Bardzo rzadko tworzy dobrze wykształcone kryształy. Najczęściej występuje w postaci zbitej masy, mikrokrystalicznej, włóknistej; tworzy skupienia ziarniste lub włókniste agregaty. Najczęściej jest lśniącozielony, przeświecający lub przezroczysty. Współwystępuje z diopsydem, egirynem, glaukofanem, albitem, granatem.
- Chloromelanit – odmiana jadeitu o barwie zielonej do czarnej, zawierająca znaczny procent żelaza. Występuje w Meksyku, Nowej Gwinei, Szwajcarii, Francji.
- Astrydyt – odmiana ciemnozielona jadeitu, bogata w chrom, znaleziona na Nowej Gwinei (jaśniejsze plamki pochodzą od przerostków kwarcu i opal). Występuje w skałach oliwinowych.
Występowanie
Występuje głównie w łupkach krystalicznych i innych skałach metamorficznych. Najczęściej tworzy się w niskich temperaturach i stosunkowo wysokich ciśnieniach. Bywa spotykany w serpentynitach, czasami w amfibolitach i przeobrażonych szarogłazach.
Miejsca występowania:
- Birma – jest największym dostawcą jadeitu; od przeszło 200 lat zaopatruje Chiny w przeświecający jadeit cesarski (imperial jade).
- Chiny – odmiany o zielonej barwie „Yunan jadeit”.
- Japonia – materiał nie nadaje się do celów jubilerskich.
- Włochy – Piemont.
- USA – Kalifornia (często jest to mieszanina z nefrytem).
- Gwatemala – stąd pochodził jadeit wykorzystywany przez kultury mezoamerykańskie (Olmeków, Majów i Azteków).
- Nowa Zelandia – zwany jest przez Maorysów pounamu. W jego poszukiwaniu Maorysi prowadzili ekspedycje w najbardziej niedostępne obszary Wyspy Południowej. Pounamu ceniono za twardość i ostrość krawędzi – Maorysi, podobnie jak inni Polinezyjczycy, nie mieli dostępu do metali. Przypisywano mu także znaczenie mistyczne.
- Polska – Tąpadła u podnóża Góry Ślęży na Przedgórzu Sudeckim (tworzy tam drobne agregaty); spotykany jest też w Górach Kaczawskich i na Pogórzu Kaczawskim na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie
Ta sekcja od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
- ma znaczenie naukowe – wskaźnik warunków i charakteru przeobrażeń skał.
- stanowi poszukiwany, atrakcyjny i wysoko ceniony kamień kolekcjonerski
- ceniony kamień dekoracyjny i ozdobny
- wykorzystywany w jubilerstwie – kamienie o znaczeniu gemmologicznym pochodzą z Birmy i Gwatemali (duży stopień przezroczystości tzw. żad imperialny).
Ten minerał o znacznej twardości był ceniony przez wiele kultur, np. w starożytnych Chinach, w państwach Mezoameryki i przez ludy maoryskie (pounamu). Z jadeitu wyrabiano ozdoby oraz – ze względu na twardość – narzędzia i kosztowną broń.
Skupienia mogą osiągać masę kilku ton, jednak materiał jubilerski należy do rzadkości. Kamienie przeważnie o szlifie kaboszonu rzadko przekraczają masę 5 kt. Jadeit jest cenionym materiałem rzeźbiarskim – o wartości decyduje nie tylko artyzm, lecz również jakość użytego materiału oraz jego barwa.
Zobacz też
- Kamienie ozdobne
- Jadeit egirynowy
Bibliografia
- W.Szumann – „Kamienie szlachetne i ozdobne”.
- N.Sobczak – „Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych”.
- R. Hochleitner – „Minerały i kryształy”.
- Leksykon Przyrodniczy – „Minerały”.
- Podręczny Leksykon Przyrodniczy – „Minerały i kamienie szlachetne”.
- K. Maślankiewicz – „Kamienie szlachetne”.
- C. Hall – „Klejnoty kamienie szlachetne i ozdobne”.
- G.G. Gormaz i J.J.Casanovas – „Atlas mineralogii”.
Media użyte na tej stronie
Autor: Simon Eugster --Simon 17:50, 11 April 2006 (UTC), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Jade
(c) Hadal, CC-BY-SA-3.0
A selection of antique, hand-made Chinese jadeite jade buttons. Typical colour variation is apparent. Image was taken in natural light to present colours as true as possible. Photo by Gregory Phillips, April 2004.
Autor: Thomas Nordengen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Unpolished green jade from China. Traces of brown/orange jade is seen in the corner.
(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0
Jadeite
- Locality: Russian River, Mendocino Co. California
- Size: miniature, 4.5 x 3.2 x 3 cm
- Jadeite Crystals
- Lustrous light-green crystals to .8 cm found in a vug of massive Jadeite. With crystals being so uncommon for the species, this is a rare find for the systematic collector of such crystallized oddities. It is not even all that ugly! 4.5 x 3.2 x 3 cm