Jadwiga Łokkaj

Jadwiga Łokkaj

Data i miejsce urodzenia	10 października 1920 Drohobycz
Data i miejsce śmierci	10 sierpnia 2008 Warszawa
Posłanka VIII kadencji Sejmu PRL
Okres	od 23 marca 1980 do 31 sierpnia 1985
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Grób Jadwigi Łokkaj i jej męża Leona

Jadwiga Brygida Łokkaj z domu Diug (ur. 10 października 1920 w Drohobyczu, zm. 10 sierpnia 2008 w Warszawie) – działaczka PZPR, oficer WP, wieloletnia członkini najwyższych władz PRL.

Życiorys

Córka Stanisława^[1]. W latach 1940–1942 robotnica w Kołchozie „Nowyj Put” w miejscowości Sosna w Związku Radzieckim, w okresie 1942–1943 kierownik działu „Rajpotrebsojuz” w miejscowości Burowaje. W 1943 wstąpiła do formowanego na terytorium Związku Radzieckiego Wojska Polskiego. W latach 1943–1946 szef kancelarii sztabu dywizji Wojska Polskiego. Od 1947 pracowała w spółdzielczości: w okresie 1947–1948 pracownik umysłowy Związku Rewizyjnego Spółdzielni RP w Lublinie, w latach 1948–1952 dyrektor biura w Centrali Rolniczych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Warszawie, w okresie 1952–1970 kierownik działu kadr, członek zarządu w Związku Spółdzielni Spożywców „Społem” w Warszawie, w latach 1970–1972 wiceprezes zarządu Centralnego Związku Spółdzielni Spożywców „Społem” w Warszawie, a w latach 1972–1981 przewodnicząca Centralnego Związku Spółdzielni Spożywców „Społem”.

W latach 1975–1981 wiceminister rynku wewnętrznego i usług – I zastępca ministra. Posłanka na Sejm PRL VII i VIII kadencji (1976–1985). Członkini KC PZPR w latach 1975–1981.

Działaczka Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, była m.in. wiceprezesem Zarządu Głównego tej organizacji w latach 1974–1985. Była również wiceprzewodniczącą Krajowej Rady Kobiet Polskich przy Ogólnopolskim Komitecie Frontu Jedności Narodu. W latach 1974–1983 wiceprzewodnicząca Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1983 wybrana w skład Krajowej Rady TPPR.

Pełniła również funkcję prezesa Polsko-Polonijnej Izby Przemysłowo-Handlowej Interpolcom. Członek Rady Nadzorczej Expolco Holding SA. Członek honorowy Klubu Polskiej Rady Biznesu.

Za udział w II wojnie światowej odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Brązowym i Srebrnym Medalem Zasłużony dla Polu Chwały, Medalem za Warszawę 1939-1945, Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk, Medalem „Za udział w walkach o Berlin”, Odznaką Kościuszkowską, Odznaką Grunwaldzką^[2] oraz Krzyżem Bitwy pod Lenino i kilkoma odznaczeniami sowieckimi: Srebrnym Medalem za Odwagę, Medalem za Wyzwolenie Warszawy, Medalem za Zwycięstwo nad Niemcami^[2]. W czasach PRL otrzymała Order Sztandaru Pracy I i II klasy^[3], Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrny (1954)^[4] i Złoty Krzyż Zasługi^[2], Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[5].

Została pochowana na wojskowych Powązkach (kwatera C4-tuje-3)^[6].

Przypisy

Bibliografia

• J. Stroynowski, ed., Who is who in the Socialist countries of Europe: a biographical encyclopedia of more than 12,600 leading personalities in Albania, Bulgaria, Czechoslovakia, German Democratic Republic, Hungary, Poland, Romania, Yugoslavia 1989, 1989;
• T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991;
• V Kongres ZBoWiD Warszawa 8–9 maja 1974, Książka i Wiedza, Warszawa 1976;
• VII Kongres ZBoWiD", Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1985;
• Nekrolog w "Gazecie Stołecznej", 13 sierpnia 2008, str. 10