Jadwiga Chojnacka

Jadwiga Chojnacka

Imię i nazwisko	Jadwiga Linde
Data i miejsce urodzenia	11 października 1900 Warszawa
Data i miejsce śmierci	23 grudnia 1992 Warszawa
Zawód	aktorka, reżyser, pedagog
Odznaczenia

Grób aktorów Jadwigi Chojnackiej i Kazimierza Dębickiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Jadwiga Chojnacka, właściwie Jadwiga Linde (ur. 11 października 1900^[1] w Warszawie, zm. 23 grudnia 1992 tamże) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, wieloletnia pedagog Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, reżyser i dyrektor teatru. Budownicza Polski Ludowej.

Życiorys

Ukończyła Instytut Reduty. Była związana ze scenami Sosnowca (1923), Poznania (1927–1929), Warszawy (1923–1927 i 1929–1930) i Łodzi (1931–1933). Pracując jako asystentka z Leonem Schillerem, Juliuszem Osterwą i Aleksandrem Węgierką uzyskała uprawnienia reżyserskie. W latach 1939–1941 występowała w Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie.

W latach 1943–1948 była członkiem PPR^[2]. Po II wojnie światowej, w latach 1945–1946 pełniła funkcję pełnomocnika rządu ds. kultury na miasto Łódź. Od 1948 roku należała do PZPR, w latach 1952–1956 była członkiem Komitetu Miejskiego PZPR w Łodzi, a w latach 1963–1965 – członkiem Komitetu Miejskiego PZPR w Warszawie^[2].

Występowała na scenach Teatru Domu Wojska Polskiego w Łodzi (1946–1949), Teatru Współczesnego w Warszawie (1949–1951), Teatru Powszechnego w Łodzi (1951–1957) oraz Teatru Klasycznego w Warszawie (1957–1969).

W latach 1951–1957 była dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Powszechnego w Łodzi. W latach 1947–1990 wykładała w łódzkiej PWSF.

Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera: AII-IX-16)^[3].

Filmografia

• Ostatni etap (1947) – więźniarka na rewirze
• Skarb (1948) – Honorata Malikowa, właścicielka mieszkania przy ul. Równej 64 w Warszawie
• Pierwszy start (1953) – Aniela Spojdzina, ciotka Tomka
• Piątka z ulicy Barskiej (1953) – ciotka Kazka Spokornego
• Godziny nadziei (1955) – siostra Margiel
• Zadzwońcie do mojej żony (1958) – Stępowska, matka Zbigniewa
• Awantura o Basię (1959) – Walentowa, dozorczyni kamienicy Olszowskiego
• Kamienne niebo (1959) – dozorczyni Safianowa
• Zobaczymy się w niedzielę (1959) – Gawrakowa, matka Bronki
• Dziś w nocy umrze miasto (1961) – ciocia Poldi
• Wyrok (1961) – Aniela Kowalska, sąsiadka Celarskiej
• Zaduszki (1962) - właścicielka hoteliku
• Smarkula (1963) – gospodyni Wężyka, wuja Krysi
• Agnieszka 46 (1964) – znachorka Pobłocka
• Drewniany różaniec (1964) – siostra Zenona
• Panienka z okienka (1964) – Mina, służąca Johannesa Szulca
• Niewiarygodne przygody Marka Piegusa (serial telewizyjny) (1966) – ciotka Dora (odc. 1. Przygoda pierwsza, czyli niesamowite i niewiarygodne okoliczności, które sprawiły, że nie odrobiłem lekcji)
• Upiór (1967) – brygadierowa Sugobrina
• Czerwone i złote (1967) – Barbara Kaczmarkowa
• Tylko umarły odpowie (1969) – Marianna Wiatryk, sąsiadka Dąbka
• Podróż za jeden uśmiech (serial telewizyjny) (1971) – gospodyni podwożąca chłopaków do Kazimierza (odc. 2)
• Kłopotliwy gość (1971) - kobieta odwiedzająca "to"
• Chłopi (serial telewizyjny) (1972) – Marcjanna Pacześ, Dominikowa, matka Jagny
• Dziewczyny do wzięcia (1972) – bileterka w teatrze
• Kopernik (1972) – matka złodzieja Kacpra
• Kopernik (1972) – matka złodzieja Kacpra (odc. 3)
• Chłopi (1973) – Marcjanna Pacześ, Dominikowa, matka Jagny
• Janosik (serial telewizyjny) (1973) – służąca, opiekująca się dziewczętami na zamku (odc. 5. Tańcowali zbójnicy)
• Stawiam na Tolka Banana (serial telewizyjny) (1973) – gosposia Klara, aktorka w „filmie” (odc. 2. Karioka)
• Nie ma róży bez ognia (1974) – przekupka z jajkami, pasażerka autobusu
• Moja wojna, moja miłość (1975) – gosposia w domu Marka
• Dzieje grzechu (1975) – służąca Leośka
• Kazimierz Wielki (1975) – służąca Cudki
• Pan Samochodzik i praskie tajemnice (1988) – gosposia doktora

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1955)
• Order Budowniczych Polski Ludowej (1984)
• Order Sztandaru Pracy I klasy (1960)
• Order Sztandaru Pracy II klasy (1949)^[4]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[5]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1983)
• Medal im. Ludwika Waryńskiego (1985)
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)
• Zasłużony dla Kultury Narodowej (1986)
• Nagroda Państwowa za role teatralne (1947)
• Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego (1964)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1976);
• „Specjalne Złote Grono” na XII Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie w 25. rocznicę realizacji w Łagowie filmu Godziny nadziei w reż. Jana Rybkowskiego (1980)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Jadwiga Chojnacka w bazie IMDb (ang.)
• Jadwiga Chojnacka w bazie Filmweb
• Jadwiga Chojnacka w bazie filmpolski.pl
• Jadwiga Chojnacka-Dębicka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Jadwiga Chojnacka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”