Jadwiga Hładki-Wajwódowa

Jadwiga Hładki-Wajwódowa
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1904 Warszawa
Data i miejsce śmierci	między 6 a 12 sierpnia 1944 Warszawa
Dziedzina sztuki	grafika, drzeworyt

Jadwiga Salomea Hładki-Wajwódowa właśc. Franciszka Salomea Jadwiga Hładki (ur. 14 stycznia 1904 w Warszawie, zm. między 6 a 12 sierpnia 1944 tamże) – polska artystka plastyczka, ilustratorka i rzeźbiarka.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie Franciszka i Salomei Katarzyny z Ciechanowiczów^[1]. Po ukończeniu sześciu klas pensji Zofii Sierpińskiej kontynuowała naukę w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, którą ukończyła w 1926. Następnie studiowała pod kierunkiem prof. Karola Tichego w Szkole Sztuk Plastycznych, gdzie poznała przyszłego męża Antoniego Wajwóda oraz Edwarda Manteuffla-Szoege. We troje w 1933 założyli Warszawskie Atelier Grafiki Dekoracyjno-Reklamowej MEWA. Studia ukończyła w 1933 i przystąpiła do Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików „Ryt”^[2], która skupiało drzeworytników, uczniów Władysława Skoczylasa. Zajmowała się grafiką warsztatową oraz winietkami i ilustracjami dla dzieci. Współpracowała z „Płomyczkiem” i „Słonkiem”. W połowie 1934 MEWA otrzymała prestiżowe zamówienie na dekorację części wnętrz pierwszego polskiego transatlantyku MS Piłsudski, Jadwiga Hładki-Wojwód wykonała pięć malowideł temperą w jednej z sypialni dziecięcych wspólnie z Michałem Byliną. W kabinach III klasy znalazły się drzeworyty jej autorstwa. Od 1935 rozpoczęła też, jako członek MEWY, projektowanie okładek wznowionego miesięcznika „Skamander”.

Od 26 maja 1934 była żoną Antoniego Wajwóda^[1].

Podczas II wojny światowej razem z mężem byli związani z prowadzonym przez Karola Tchorka Salonem Sztuki „Nike”, zginęli podczas powstania warszawskiego.

Przypisy

Bibliografia

• Agnieszka Chmielewska, Warszawskie Atelier grafiki dekoracyjno-reklamowej „MEWA”, Rocznik Warszawski 1995, t. 25, s. 119–164

Linki zewnętrzne

• Prace Jadwigi Hładki-Wajwódowej w bibliotece Polona