Jadwiga Hryniewiecka

Jadwiga Hryniewiecka
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1903
Niżny Nowogród

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1988
Warszawa

Zawód

tancerka, choreograf, pedagog

Współmałżonek

Dobiesław Damięcki

Odznaczenia
Order Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa „Polonia”
Grób Jadwigi Hryniewieckiej na cmentarzu Powązkowskim

Jadwiga Hryniewiecka (ur. 20 czerwca 1903 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 19 czerwca 1988 w Warszawie) – tancerka, choreograf, baletmistrzyni i pedagog. Współzałożycielka Zespołu Tańca Ludowego „Harnam” i pierwszy choreograf PZLPiT „Mazowsze”.

Życiorys

Urodziła się 20 czerwca 1903 w Niżnym Nowogrodzie. W latach 1919–1924 uczyła się w Szkole Tańca Scenicznego i Umuzykalnienia Tacjanny i Stefana Wysockich. Następnie uczyła się w Paryżu m.in. akrobatyki i w Dreźnie w szkole Mary Wigman.

Pracę zawodową rozpoczęła w Teatrze „Reduta” w Wilnie jako kierownik działu plastyki ruchu scenicznego. W 1927 podjęła współpracę z Leonem Schillerem, pracując z mężem Dobiesławem Damięckim. Od 1934 pełniła rolę baletmistrza i choreografa w Teatrze Wielkim. Współpracowała z wszystkimi ważniejszymi teatrami w II RP.

W 1945 stworzyła sławną choreografię do spektaklu w reż. Leona Schillera Krakowiacy i Górale wystawionego w Teatrze Wojska Polskiego. W 1947 założyła ZTL „Harnam”, w którym była dyrektorem artystycznym i pierwszym choreografem przez kolejne 30 lat. Na zaproszenie Tadeusza Sygietyńskiego została pierwszym choreografem „Mazowsza”. Współpracowała też m.in. z RZA WP, „Starówką” oraz Teatrem TV. Kształciła również instruktorów amatorów na kursach SPARA w ośrodku w Skolimowie.

W 1978 odeszła z „Harnama” na emeryturę. W 1986 obchodziła jubileusz 65-lecia pracy artystycznej. Przekazała wspomnienia, dokumentację i pamiątki swojej działalności, jakie zdołała przechować, wychowankowi Włodzimierzowi Tomaszewskiemu, który na tej podstawie przygotował pierwsze szerokie opracowanie biograficzne Hryniewieckiej[1].

Zmarła 19 czerwca 1988 w Warszawie. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 121-3-8)[2].

Ordery i Odznaczenia

Przypisy

  1. Włodzimierz Tomaszewski, Taneczna miłość Jadwigi Hryniewieckiej [w:] Jadwiga Hryniewiecka, 5 TAŃCÓW POLSKICH., 1990.
  2. Cmentarz Stare Powązki: JAN SUGINT, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-06].

Bibliografia

  • Paweł Pietrzyk, Sebastian Formański: Fabryka Tańca: Historia Zespołu Tańca Ludowego ˌˌHarnamˈˈ. Łódź: 2012.
  • Włodzimierz Tomaszewski, Taneczna miłość Jadwigi Hryniewieckiej [w:] Jadwiga Hryniewiecka, 5 TAŃCÓW POLSKICH. Warszawa 1990.
  • Włodzimierz Tomaszewski, Jadwiga Hryniewiecka (1903 – 1988) [w:] Życie WarszawyNr 145 (13831) z 23 czerwca 1988 r.
  • [1]
  • Jadwiga Hryniewiecka. filmpolski.pl. [dostęp 2013-02-18].
  • Historia Zespołu. harnam.pl. [dostęp 2015-11-28].
  • Twórcy. harnam.pl. [dostęp 2015-11-28].
  • Hryniewiecka Jadwiga. portalwiedzy.onet.pl. [dostęp 2013-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-04)].

Media użyte na tej stronie

POL Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia BAR.png
Baretka Złotej Oznaki Honorowej Towarzystwa Polonia
Jadwiga Hryniewiecka - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Jadwigi Hryniewieckiej na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 121, rząd 3, grób 8)