Jadwiga Kokoszko

Witold i Jadwiga Kokoszko

Jadwiga Kokoszko (z d. Marchewska) pseud. Wacław (ur. 23 grudnia 1914 w Warszawie, zm. w październiku 1943 tamże) – prawniczka, działaczka konspiracyjna podczas II wojny światowej, żołnierz Gwardii Ludowej (GL).

Absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, aplikantka w warszawskim Sądzie Okręgowym, od 1936 żona Witolda Kokoszko (od którego, po jego śmierci, przejęła pseudonim konspiracyjny). W czasie okupacji pomagała mężowi w pracy konspiracyjnej, a w 1942 wstąpiła do PPR i GL. Od wiosny 1943 łączniczka warszawskiego Dowództwa Okręgowego GL i organizatorka kół kobiet w GL. Kontaktowała członków dowództwa okręgowego z sekcjami GL na Pradze, brała udział w akcjach bojowych grupy specjalnej GL, w akcjach propagandowych GL (rozrzucanie i rozlepianie ulotek, pisanie haseł na murach) oraz w przygotowywaniu akcji odwetowej GL za egzekucje więźniów Pawiaka – obrzuceniu granatami kolumny SA w Alejach Ujazdowskich 15 lipca 1943. Tego samego dnia, po zaciekłej obronie, została ujęta przez gestapo i poddana śledztwu w al. Szucha. Następnie przewieziona na Pawiak i rozstrzelana. Pośmiertnie odznaczona Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy.

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny t. XIII, Wrocław-Warszawa-Kraków 1967-1968.
• Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.
• Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.
• Andrzej Krzysztof Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1945 T.1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987, s. 98. ISBN 83-211-0758-3.