Jadwiga Krasicka
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 10 września 1900 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 3 listopada 1944 KL Ravensbrück | |
| Zawód, zajęcie | historyczka, nauczycielka | |
| Alma Mater | Uniwersytet Jagielloński | |
Jadwiga Helena Maria Krasicka (ur. 10 września 1900 w Warszawie, zm. 3 listopada 1944 w KL Ravensbrück) – polska historyczka.
Życiorys
Córka Bogdana i Marii z Rewińskich. Absolwentka historii na Uniwersytecie Jagiellońskim – uczennica Władysława Konopczyńskiego, doktorat w 1926. Pracowała w Łodzi jako nauczycielka i dyrektorka gimnazjum im. Heleny Miklaszewskiej, asystentka w Wolnej Wszechnicy Polskiej. W czasie II wojny światowej czynna w tajnym nauczaniu. Aresztowana na początku II wojny światowej za pracę w Biurze Studiów Związku Walki Zbrojnej, więziona na Pawiaku, 6 lipca 1944 przetransportowana do obozu koncentracyjnego KL Ravensbrück. Pracowała w szpitalu więziennym, gdzie zaraziła się tyfusem i zmarła 3 listopada 1944.
Wybrane publikacje
- Rozstajne drogi, Nieśwież: Gebethner i Wolff 1924.[1]
- Kraków i ziemia krakowska wobec Konfederacji Barskiej, z przedm. Władysława Konopczyńskiego, Kraków: Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa 1929.
Przypisy
- ↑ Jadwiga Krasicka, Rozstajne drogi, polona.pl [dostęp 2020-03-30].
Bibliografia
- Krystyna Śreniowska, Krasicka Jadwiga [w:] Słownik historyków polskich, red. Maria-Prosińska Jackl, Warszawa 1994, s. 259.